Özet:

Küresel boyutta sağlık harcamaları son yirmi senede önemli oranda artarken, ilaç giderleri ise toplam giderler arasında personel giderlerinden sonra ikinciyi sırayı almıştır. Artan nüfus ve ortalama ömür, sağlık hizmetlerinin yaygınlaşması ve kamunun sağlık hizmetlerini finanse etmesi, şehirleşme ve sanayileşme ve sağlık pazarlamasının artması nedeniyle toplumdaki sağlık harcaması geçmişe göre artış göstermiştir. Kamunun maliyetin katlandığı yüksek seviyedeki sağlık harcamaları her devletin üzerinde durduğu stratejik bir konu haline gelmiştir. Özellikle kamu finansmanı ile gerçekleşen reçeteli ilaç pazarında önleyici sağlık anlayışının dışında, kamu harcamalarını düşürecek en önemli kalem ilaç fiyatlarıdır. İlaç fiyatları sadece kamu açıklarına yol açmamakta, ayrıca sağlık hizmetlerine erişimi sınırlandırmaktadır. Hastalar, reçeteli ilaçları, yüksek fiyatları nedeniyle alamamakta, jenerik yerine markalı ilaç almak zorunda kalan hastalar ise tedavileri için gerekli olan ilaçları devam ettirme konusunda maddi sorun yaşayıp, sağlık durumlarının daha da kötüye gitmesi durumuyla karşı karşıya kalmaktadır. Bu nedenle, markalı ilaç yerine daha düşük fiyat seviyesinde olan jenerik ilaç kullanımı sağlık harcamalarını önemli ölçüde düşürecek bir politika aracı olarak durmaktadır. Markalı ilaçlar ile jenerik ilaçlar arasında ciddi fiyat farkları bulunduğundan sağlık sektöründe ilaç giderlerini kontrol etmek için jenerik ilaç üretimi teşvik edilmektedir. Bu çalışmada pazarlama ve tanıtım yasağı olan Türkiye ilaç pazarı jenerik ilaç özelinde ve pazarlama bağlamında farklı paydaşların jenerik ilaç algısı literatür desteğinde sunulacaktır. İlaçların etkinliği konusunda uzmanlıktan kaynaklı bilgi asimetrisi, jenerik ilaçlara yönelik davranışı hastalar, eczacılar ve doktorlar açısından incelenmeye değer kılmaktadır.

Anahtar Kelimeler: