ASOS INDEKS
Views
4
Çalışma kapsamında robotik kol kullanımının içmimarlık eğitimine olan katkılarının ortaya koyulması amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda; “Robotik kollar, içmimarlık eğitim programlarında hangi amaçlarla kullanılabilir?”, “Bu durum; uluslararası ve ulusal eğitim kalitesi standartları (ECIA / CIDA / TYYÇ) üzerinden okunabilir mi?” sorularına yanıt aranmıştır. Çalışmada ilk etapta, yapılan doküman analiziyle mimarlık temel alanı eğitiminde robotik kol kullanımının etkilerine dair çıkarımlarda bulunulmuştur. Daha sonra, içmimarlık öğrencilerinin, mezun olduklarında sahip olmaları gereken temel nitelikleri belirleyen ECIA ve CIDA ölçütleri incelenmiş, ayrıca TYYÇ ölçütleri de bu açıdan ele alınmıştır. Bu süreçte robotik kol kullanımının katkısının olabileceği düşünülen maddeler belirlenmiş ve bu durum, literatür üzerinden desteklenmiştir. Elde edilen verilere göre robotik kol kullanımının içmimarlık eğitimine, uygulamada ve teoride toplam 9 farklı yönden katkı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır. Her iki grupta da robotik kolun içmimarlık eğitimine, ulusal ve uluslararası ölçütler kapsamında genel olarak tasarım sürecinde karşılaşılan sorunlara alternatif çözüm getirme, alanda yenilikçi adımlar atma yönü ile katkı sağladığı görülmüştür. Sonuç olarak robotik kolların içmimarlık eğitim alanına etkilerinin ECIA, CIDA ve TYYÇ ölçütleri ile ilişkilendirilebildiği görülmüş, dijital tasarım ve üretim araçlarının daha etkili, hızlı, son teknolojiye uygun çözümler için kullanılabilecek son derece yetkin araçlar olduğu çıkarımı yapılmıştır.
Within the scope of the study, it is aimed to reveal the contributions of robotic arm use to interior architecture education. In these settings, the questions "For what purposes can robotic arms be used in interior design education programs?" and "Can this situation be evaluated through international and national education quality standards (ECIA / CIDA / TYYÇ)" have been explored. In the study's initial stage, inferences have been made about the effects of the use of robotic arms in the primary field of architecture education through document analysis. Subsequently, ECIA and CIDA criteria were examined, determining the essential qualifications for interior architecture graduates. Moreover, the TYYÇ criteria were considered in this content. In this process, the items that are thought to contribute to the use of robotic arms were determined, and the literature supported this situation. Based on the gathered data, it has been determined that incorporating a robotic arm into interior architecture education provides diverse benefits in both practical and theoretical aspects, amounting to a total of nine ways. The groups unanimously agreed that the use of a robotic arm offers alternative solutions to design challenges that align with national and international standards, while also introducing innovation to the field. As a result, it has been seen that robotic arms effects on education can be associated with ECIA, CIDA, and TYYÇ criteria. It has been inferred that digital design and production tools are highly competent tools that can be used for more effective, fast, state-of-the-art solutions.
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
