Views
1
Kappaphycus ve Caulerpa cinsleri gibi yenilebilir deniz yosunları, Filipinler’in Tawi-Tawi bölgesindeki yerel halk tarafından yüzyıllardır popüler bir şekilde tüketilmektedir. Bu çalışmada, yenilebilir iki deniz yosunu olan ve Filipinler’de Bongao, Tawi-Tawi’deki halk pazarlarında kolaylıkla bulunabilen Kappaphycus alvarezii (KA) (Rhodophyta) ve Caulerpa cf. macrodisca ecad corynephora (CMC) (Chlorophyta)’nin yaklaşık bileşimi ve ağır metal içeriği incelenmiştir. Sonuçlar, deniz yosunlarının bileşimlerinde önemli farklılıklar olduğunu ortaya çıkarmıştır. KA’daki nem içeriği (16.96±0.02 g.100-1g), CMC'ye (10.49±0.08 g.100-1g) göre oldukça yüksek bulunmuştur. CMC, KA’ya (2.73±0.40 g.100-1g) göre anlamlı derecede daha fazla ham protein (7.14±0.80 g.100-1g) içermektedir. KA’nın karbonhidrat içeriği (44,82±0,34 g.100-1g), CMC'den (38,09±0,71 g.100-1g) anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Kül içeriği CMC’de (44.00±0.66 g.100-1g), KA'ya (34.91±0.39 g.100-1g) göre belirgin şekilde daha yüksek olmuştur. Toplam yağ içeriği KA’da (0,60±0,30 g.100-1g), CMC’ye (0,28±0,01 g.100-1g) göre önemli ölçüde daha yüksek bulunmuştur (p≤0,05). Ağır metal içerikleri KA için K > Zn > Fe > Pb > Cu > Mn > Cd ve CMC için Zn > Mn > Pb > K > Fe > Cu > Cd sırasını takip etti. Fe, K, Cu ve Cd, KA’da CMC’ye göre anlamlı derecede yüksekken, Zn, Mn ve Pb, CMC’de KA’ya göre oldukça yüksek olmuştur. Ancak tüm bu ağır metallerin güvenli sınırlar içerisinde olduğu görülmüştür. Bu bulgular, deniz yosunu tüketiminde bu faktörlerin dikkate alınmasının öneminin altını çizmekte ve bunların insan beslenmesindeki kalıcı önemini doğrulamaktadır.
Edible seaweeds, such as Kappaphycus and Caulerpa genera, have been popularly consumed for centuries by the local people in the Tawi-Tawi, Philippines. This study examined the proximate composition and heavy metal contents of two edible seaweeds, namely Kappaphycus alvarezii (KA) (Rhodophyta) and Caulerpa cf. macrodisca ecad corynephora (CMC) (Chlorophyta), which are readily available in the public market of Bongao, Tawi-Tawi, Philippines. The results revealed significant differences in their proximate compositions. The moisture content was remarkably higher in KA (16.96±0.02 g.100-1g) than that of CMC (10.49±0.08 g.100-1g). CMC contained significantly more crude protein (7.14±0.80 g.100-1g) than KA (2.73±0.40 g.100-1g). The carbohydrate content of KA (44.82±0.34 g.100-1g) was significantly higher than that of CMC (38.09±0.71 g.100-1g). The ash content was notably greater in CMC (44.00±0.66 g.100-1g) than in KA (34.91±0.39 g.100-1g). The total fat content was substantially higher (p≤0.05) in KA (0.60±0.30 g.100-1g) than in CMC (0.28±0.01 g.100-1g). The heavy metal contents (mg.kg-1) followed the order of K > Zn > Fe > Pb > Cu > Mn > Cd for KA and Zn > Mn > Pb > K > Fe > Cu > Cd for CMC. Fe, K, Cu, and Cd were significantly higher in KA than in CMC, while Zn, Mn, and Pb were remarkably higher in CMC than in KA. However, all these heavy metals were found to be within safe limits of WHO, the US (EPA and FDA), and EMA. These findings underscore the importance of considering these factors in seaweed consumption, affirming their enduring significance in human diets.
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
