Görüntüleme
99
İndirme
9
Klasik sanat geleneğiyle ayrışma edebiyatın medeniyet dairesindeki dönüşümü ile birlikte düşünülebilir. Tanzimat ile başlayan modernleşme süreci, Türk şiirinin retorik geleneğinden kopuşun ve çağdaş verilerle yeni bir kültür hayatına bağlanışın adımlarıdır. Metinlerde doğrudan ifadesini gördüğümüz batılı düşünüş ve kavramların baskın şekilde edebiyatı belirlemesi, maddeci ve pozitivist düzlemde seküler söylem üretmeye imkân verir. Fakat Batı merkezli kanona bağlanış yaşayan cumhuriyet aydınlarının dışa dönük sanat kaygısı, dönemin bazı aydınlarını tersi bir istikamete yöneltir. Bu ayrışma dışa dönük seküler bir sanat kaidesinin karşısına içe dönük, mistik bir duyuş sağlama gayreti ile alakalıdır. Aynı şekilde sezgici bir kavrayışa sahip olan bu şairlerin de bilinçaltı münasebetiyle dış dünyaya yaklaşması soyut şiirin önemli yapı taşını oluşturur. Bu bağlamda eserlerinin içeriği söz konusu olduğunda döneminin çağdaş verileriyle ayrışan bir diğer şairi Asaf Hâlet Çelebi’dir. Şairin bu yönlü bir yapı kurma eğilimi, dönemiyle bağlam ve uzlaşım noktasında yaşadığı sorunlarla ilişkilendirilebilir. Sözgelimi Asaf Hâlet Çelebi’nin bilinçaltı münasebetiyle bulunduğu noktadan farklı zaman ve evrelerle temas içinde bulunması, modern düşünce noktasında geometrik zaman algısını tersyüz eder. Uzam ve zamanın yadsınması ile başlayan bu ilk hareket, poetik açıdan şairin kendine dönük bir zaman kurma ve ontolojik sorgulamalarına alan açmaktadır. Şairin bu kendine dönük bilinci maddeci şiir formundan sıyrılarak mistik hareket noktalarını da açık hale getirmektedir.
Separation with the classical art tradition can be considered along with the transformation of literature in the apartment of civilization. The modernization process that begins with Tanzimat is the steps to break off the retorical tradition of Turkish poetry and connect with contemporary data to a new cultural life. The literary determination of the Western thoughts and concepts that we see the direct expression in the texts enables to produce secular speech on a material and positivist level. But the outward art concern of the republic's lights, which are linked to the west-centric canon, turns some of the lights of the time to a reverse position. This separation is related to the effort to provide an inner, mysterious sense in front of an outside-oriented secular art cage. The approach of these poets, who also have an intuitive understanding, to the outside world with their subconscious interest, constitutes an important structure of abstract poetry. In this context, when the contents of their works are concerned, another poet is Asaf Hâlet Çelebi, who separates from the contemporary data of the time. The tendency of the poet to build a structure in this direction can be associated with the problems he experiences in the context and point of reconciliation with the period. The fact that Asaf Hâlet Çelebi is in contact with different times and stages from the point where he is underconsciously connected, distorts the geometric perception of time in the modern point of thinking. This first movement, which begins with the rejection of time and length, opens the space for poet’s self-oriented time and ontological questions. The poet’s self-oriented consciousness is separated from the material form of poetry and makes the mysterious movements clear.
Alan : Hukuk; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
