Özet:

Dil, farklı insan toplumlarının yaşam tarzlarını öğrenmelerinde kültürün temel bileşenlerinden bir tanesidir. Coğrafya insan ve doğal ortamı kapsayan, aynı zamanda bu veriler veya verilere bağlı özelliklerin hem kendi içlerinde hem de birbirileri ile olan ilişkilerini dağılış, ilişki, karşılaştırma ve nedensellik prensipleri çerçevesinde araştıran, analiz eden bir bilim dalıdır. Henüz beşeri coğrafyanın geleneksel konuları arasına girememiş olan dil coğrafyasının çalışma konusu, diyalekt ve birey dili de dahil olmak üzere dilin sosyal kullanımı ve dağılımındaki değişimlerdir. Geolinguistik, dildeki değişimler ve dil bölgeleri ile ilgilenen disiplinler arası bir çalışmadır. Geolinguistik terimi, dil ve yer arasındaki ilişkiye odaklanan geleneksel çalışmalar içinde nispeten yenidir. Geolinguistik sadece haritalarla değil aynı zamanda kültürel coğrafya ile ilişkilidir. Coğrafya biliminin tersine sosyal bilimlerde mekânsal boyut yeni yeni gündeme gelmektedir. Son yıllarda sosyal bilimlerdeki kavramsallaştırma ve kuramsallaştırmada yaşanan değişimlerle birlikte sosyal bilim araştırmalarında mekân ve yer analizi daha önemli bir bileşen haline gelmiştir. Çok sayıda sosyal bilimci ampirik araştırmalarında coğrafi bilgi sistemlerini kullanmaya başlamıştır. Bu çalışmada kullanılan veriler Haziran-Eylül 2013 döneminde Eskişehir İli Dil Atlası adlı TÜBİTAK projesinde derlenmiştir. Muhacir köylerinden derlenen metinler diyalekt özellikleri açısından (ses, ek, gramer ve kelime) çalışılmıştır. Muhacir ağzına ilişkin diyalekt özellikleri MapInfo programında haritalanmıştır.

Anahtar Kelimeler: