Abstract:

Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı, farklı ofis tipi beyazlatma sistemlerinin beyazlatma etkinliklerinin ve renk stabilitelerinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Seksen adet mine-dentin örneği renklenme şiddetinin standardize edilmesi amacıyla beyazlatma öncesi Orange II boyası ile renklendirildi.  Örnekler rastgele dört gruba ayrıldı (n=20): (1) %40 hidrojen peroksit jeli (Opalescence Boost PF) (OB), (2) %25 hidrojen peroksit jel + ışık aktivasyonu (Zoom 2) (Z2), (3) %38 hidrojen peroksit + ışık aktivasyonu (Signal Professional White Now) (SP), (4) beyazlatma uygulaması yapılmamış grup (kontrol). Renk değerleri dental spektrofotometre ile ölçüldü. Beyazlatma sonrası dişler 9 gün boyunca kırmızı şarapta yeniden renklendirildi. Beyazlatma sonrası renk farkı (DE1), yeniden renklendirme sonrası renk farkı (DE2) olarak hesaplandı. Çalışma gruplarının renk farklılıklarının karşılaştırılması tek yönlü ANOVA ve Bonferonni testleri ile gerçekleştirildi (a = 0,05). Her grubun beyazlatma ve yeniden renklendirme sonrası renk farklılıkları (DE1-DE2) bağımlı örneklem t-testi ile analiz edildi (a = 0,05). Bulgular: Bütün beyazlatma ajanları kontrol grubuna göre daha yüksek  DE1 ve DE2 değerleri gösterdi (p<0,05), SP ve Z2 sistemleri arasında DE1 ve DE2 değerleri açısından fark gözlenmezken, OB ile diğer sistemlere göre daha düşük DE1 ve DE2 değerleri elde edildi (p<0,05). Sonuç: Işık aktivasyonlu sistemlerin beyazlatma etkinliği ışık aktivasyonsuz sistemden daha yüksek bulunmuştur. Ancak bu sistemlerde yeniden renklenmeye daha fazla yatkınlık gözlenmiştir. Anahtar kelimeler : Diş beyazlatma, hidrojen peroksit, ışık kaynağı COMPARISON OF BLEACHING EFFICACY AND COLOR STABILITY OF DIFFERENT IN-OFFICE BLEACHING SYSTEMS ABSTRACT Aim: The purpose of this in vitro study was to evaluate the bleaching efficacy and colour stability of different in-office bleaching systems. Materials and Methods: Eighty enamel-dentin samples were stained with Orange II dye solution to standardize the severity of discoloration before bleaching process. Samples were randomly divided into four (n = 20): (1) 40% hydrogen peroxide gel (Opalescence Boost PF) (OB); (2) 25% hydrogen peroxide with light activation (Zoom 2) (Z2), (3) 38% hydrogen peroxide with light activation (Signal Professional White Now) (SP), and (4) no bleaching (control group). Color values were measured using a dental spectrophotometer. After bleaching, the teeth were re-stained for 9 days using red wine. The color differences after bleaching and after re-satining were reported as DE1 and DE2, respectively. The color difference values of study groups were compared using one-way ANOVA and Bonferonni tests (a = 0.05). The difference between DE1 and DE2 values of each group were analyzed using paired samples t-test (a = 0.05). Results: All bleaching systems revealed higher DE1 and DE2 values than control group (p<0.05).  There was no differences between DE1 and  DE2 values of SP and Z2 systems, while OB produced lower DE1 and DE2 values than these systems (p<0.05). Conclusions: Light activated bleaching systems produced higher bleaching efficacy  compared to bleaching system without light activation. However, they showed higher staining susceptibility after bleaching than bleaching system without light activation. Key words: Bleaching, hydrogen peroxide, light activator

Keywords: