Özet:

Aim: This study aims to investigate knowledge and motivation levels of diabetic patients related to medication adherence, and the factors effecting medication adherence. Material and Method: Study sample in this descriptive type of study consists of 85 patients who applied to Endocrinology outpatient clinic of a university hospital, have been diagnosed with diabetes mellitus at least one year before and volunteered to participate in the study. A survey questioning personal information, socio-demographical properties and daily habits, and "Modified Morisky Adherence Scale" were performed on all patients by face-to-face interview. Analysis of data was carried out on SPSS 15.0 software using chi-square, Fischer's exact chi-square and Student t tests. Results: Mean age of the participants was 55.58 ±13.35; fifty six (65.9%) of them were women. Fifty five (65.9%) patients stated they were paying attention to eat regular meals and balanced diet, 30 (35.3%) patients stated they were exercising regularly. For medication adherence, 64 (75.3%) patients were determined to have high motivation level, 76 (89.4%) patients were determined to have high knowledge level. Those who paid attention to regular meals and balanced diet had significantly higher motivation and knowledge levels. Conclusion: Since diabetes medications require dietary regulation, it is important that patients are encouraged to pay attention for eating regular meals and have balanced diet. Education of patients and their relatives to enhance their motivation would be beneficial for developing habits to adhere to their medications. Amaç: Bu araştırma, diyabetli hastaların ilaç uyumu konusunda bilgi ve motivasyon durumlarını ve ilaç uyumlarını etkileyen faktörleri incelemeyi amaçlamaktadır. Materyal ve Metod: Tanımlayıcı tipteki bu araştırmanın örneklemini bir üniversite hastanesinin Endokrinoloji polikliniğine başvuranaz bir yıldır diyabet tanısı olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 85 hasta oluşturmuştur. Hastalara kişisel bilgiler, sosyo-demografik özellikler, yaşam alışkanlıklarını içeren anket formu ve ‘Modifiye Morisky İlaç Uyum Ölçeği’ yüz yüze görüşme tekniğiyle uygulanmıştır. Verilerin analizinde, SPSS 15.0 programı ile, Ki-kare, Fisher’in kesin ki kare ve Student t testi yöntemleri kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 55.58 ±13.35 olup, 56 (%65.9)’sı kadındır. 56 (%65.9) kişi düzenli ve dengeli beslenmeye dikkat ettiğini, 30 (%35.3) kişi ise düzenli egzersiz yaptığını belirtmiştir. İlaç uyumu konusunda 64 (%75.3) kişinin motivasyonu yüksek, 76 (%89.4) kişinin ise bilgi düzeyi yüksek olarak saptanmıştır. Düzenli ve dengeli beslenmeye dikkat eden hastaların motivasyon ve bilgi düzeyleri anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Sonuç: Diyabet ilaçlarının bir beslenme düzenine göre kullanılması gerektiğinden, uyumu arttırmak için düzenli ve dengeli beslenmenin teşviki önemlidir. Hastalara ve yakınlarına motivasyonu arttırıcı eğitimler verilmesinin, düzenli ilaç kullanma alışkanlığı geliştirme konusunda faydalı olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: