Görüntüleme
9
Müslüman Arapların Fars ve Rum topraklarında İslâm’ı yaymak üzere Arap Yarımadası’ndan çıkmaları neticesinde dil sezgilerinin bozulmasına bağlı olarak dil hataları ve yanlış kullanımlar Arapçayı konuşanlar arasında yayılmıştır. Bu durumun farkına varan dil âlimleri, yer ve zamana dair sınırlı koşullara rağmen hiç vakit kaybetmeksizin Arap diliyle alakalı veri ve materyalleri ilmî yöntemlerle toplama ve derleme çabası içine girmişlerdir. Bu bağlamda kitaplar telif etmiş, dil kurallarını icat ederek şekillendirmiş ve luğavî terimler ihdâs etmişlerdir. Bu anlamda el-Halîl b. Ahmed el-Ferâhîdî’nin Kitâbu’l-Cumel fi’n-Nahv adlı eseri, bu alanın öncü kitaplarından biri olmuştur. Ebû ‘Amr b. el-‘Alâ’nın öğrencisi ve Sîbeveyhi’nin hocası olan el-Halîl b. Ahmed, dil verilerini derleme ve toplama hususuna öncülük etmiştir. Bu anlamda gerek klasik gerekse modern Arap dil âlimlerinin kaleme aldıkları diğer nahiv kitaplarında karşılaşmadığımız birçok terimi el-Cumel fi’n-Nahv adlı eserinde kullanmıştır. Söz konusu eserin el-Halîl b. Ahmed’in Arap nahiv ilmini tesis ederek temellendirdiği bir süreçte kaleme alınmasının yanı sıra, içerdiği nahvî gerçekler ve nahiv ilmiyle ilgili terimler üzerinden değerlendirildiğinde genel olarak Arap dili özellikle de Arap nahvi açısından luğavî önem ve değeri hâiz olduğu açıkça anlaşılmaktadır. Sahip olduğu öneme rağmen bu kitap, modern dönem ve sonrasında gelecek olan dil araştırmacılarının anlamakta ve ele almakta zorlanabilecekleri bir eserdir. Söz konusu kitabın içerdiği terimlerin zorluğu, bu terimlerin alanla ilgilenenler arasında yaygın bir şekilde kullanılmaması ve sadece bu kitapta yer alması gibi nedenlerden yola çıkarak bu terimlerin incelenmesi ve açıklığa kavuşturulması amaçlanmıştır. Bu amaca bağlı olarak bu çalışmanın, Arap nahiv mirasından gelen önemli bir luğavî etkiyi incelemeye yönelik araştırmalara örnek olacak bir çalışma olması öngörülmüştür.
The linguistic instinct was corrupted, and the linguistic error was widespread, and the melody spread among the people after the Muslim Arabs left their island and spread Islam in the countries of the Persians and the Romans, so the scholars who rushed to collect the Arabic language in a scientific manner within temporal and spatial limits, were aware of this matter. Books, they formulated rules, and invented linguistic terms, and (Khalil Bin Ahmed Al-Farahidi’s Book of Grammar) was one of the pioneering books in this field. Al-Khalil, who was a student at the hands of Abu Amr ibn Al-Alaa, and Sibawayh was a student at his hands, was a forerunner in collecting the language, so he used many terms in his book (The Sentences in Grammar) that we may not find in other grammatical books, whether they were for the earlier ones, the later ones, or the contemporary Arab grammarians. This book, with its grammatical facts and terminology related to the science of grammar, carries a linguistic value in the Arabic language in general, and Arabic grammar in particular, especially since it was formed by the tongue of Al-Khalil during the foundation era of Arabic grammar. Despite its importance, the contemporary researcher and the researchers who will come in later ages may find it difficult to understand and deal with this book. Because of the difficulty of these terms, and their lack of circulation among scholars, and their inclusion in this book only; Therefore, I was motivated to investigate these terms and clarify them. For this study to be a lamp that illuminates the path of research to deal with an important linguistic effect from the Arabic grammatical heritage
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
