Özet:

Ebû Tâlib el-Mekkî’nin (386/996) tasavvufa dair kaleme aldığı eserlerden biri olan Kûtu’l-Kulûb’ta birçok hadis yer almaktadır. Tasavvuf ve ahlaka dair kaleme alınan eserler arasında nispeten uydurma hadis sayısının bu eserde daha az olduğu belirtilmektedir. Sûfîlerin hadisle ilgili tutumları incelendiğinde hadisçilerle aralarında önemli farklılıkların olduğu görülmektedir. Zira sûfîlerin, hadisin kabul veya reddinde hadis usûlü kriterlerini göz önünde bulundurmadıkları bilinmektedir. Bu nedenle de tasavvufla ilgili kaleme alınan eserlerde çok sayıda zayıf ve uydurma rivayetlere rastlamak mümkündür. Zira hadisçilerin sıhhat tespitinde göz önünde bulundurdukları en önemli unsur seneddir. Hâlbuki sûfîlerin, eserlerinde çoğu zaman yalnızca hadisin metnini zikretmekle yetindikleri görülmekte, hadisin senedine fazla ehemmiyet göstermedikleri bilinmektedir. Vakıf olabildiğimiz kadarıyla tasavvuf erbabı arasında mürsel hadisle ilgili özel bir görüş bildiren tek kişi, tasavvufî kimliğiyle ön plana çıkan Ebû Tâlib el-Mekkî’dir. Bu çalışmamızda, söz konusu eserde Ebû Tâlib el-Mekkî’nin mürsel hadisle ile ilgili aktardığı hususlar değerlendirilmeye tabi tutulmuş ve böylelikle Kûtu’l-Kulûb adlı eser özelinden sûfilerin mürsel hadis yaklaşımı tesbit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: