Abstract:

Medine döneminde İslam devletinin teşekkülü ile yeni bir medeniyetin inşa edilmesi vahyin kontrolünde en güzel örnek olarak topluma somut bir şekilde işaret edilen değerli elçinin önderliğinde gerçekleşmiş ve sonraki nesiller için de o kutlu elçi takip edilmesi gereken bir önder olarak insanlığa takdim edilmiştir. İşte bu sebeple gerek Medine’de kurulmuş gerekse tarihin farklı zaman ve mekânlarında kurulacak yeni medeniyetler için Hz. Peygamber’in Müslümanlarla ilişkilerinin boyutlarını bilmek önem arz etmektedir. Müslümanlar için Hz. Peygamber kendi nefislerinden önde gelen güzel bir örnek ve aynı zamanda hüküm koyucu bir peygamberdir. Bunlar da ancak vahyin yönlendirmesi ile gerçekleştiği için ona itaat etmek, saygı duymak ve uygulamalarında onu suçlamamak gerekmektedir. Ayrıca söz ve davranışlar ile onu incitecek durumlara tevessül edilmemesi, Müslüman olmanın doğal bir gereği olmalıdır; çünkü Allah tam bir teslimiyetle ona bağlanmayı emretmektedir. Ahzâb Suresinde Müslümanların Hz. Peygamber (s.a.s) ile ilişkilerinde düzenleme getirilen konular evlat edinme, miras, adab-ı muâşeret ve evliliktir. Bunların yanı sıra surede Müslümanların Hz. Peygamber’in eşleri ve eşlerinin de Hz. Peygamber’le ilişkileri ele alınmıştır. Bu ilişkilerin düzene konulması ile sağlıklı bir medeniyetin kurulmasında önemli adımlar atılmıştır. Müslümanların Hz. Peygamber’in eşleri ile ilişkileri onların peygamber eşi ve mü’minlerin anneleri olmaları temeline oturtulmuştur. İçeriği ise tesettür, evlenme yasağı, miras, iletişim adâbı ve hayâdır.

Keywords: