Abstract:

Seksenli yıllardan sonra pozitif psikolojinin gelişimi ile birlikte mutluluk konusunda yapılan çalışmalar giderek artmıştır. Diener’e (1984) göre öznel iyi oluş, bireylerin yaşam doyumlarına ve olumlu-olumsuz duygulanımlarına ilişkin genel bir değerlendirmedir. Sporun insan metabolizması, sinir sistemi ve psikolojik sağlığı için önemli oranda faydasının olduğu bilinmektedir. Ancak alan yazında spor ile uğraşan ergenlerin öznel iyi oluşlarının incelendiği bir araştırmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmanın amacı sporla uğraşan ve sporla uğraşmayan ergenlerin öznel iyi oluş düzeylerini incelemektir. Çalışmaya Çorum’da yaşayan 111 kız ve 97 erkek ergen olmak üzere toplam 208 ergen dahil edilmiştir. Çalışmada Ergen Öznel İyi Oluş Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde t testi, Kruskal Wallis-H testi ve Pearson Momentler Çarpım Korelasyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre spor yapan ergenlerin öznel iyi oluşlarının spor yapmayan ergenlere göre anlamlı derecede farklı olduğu belirlenmiştir. Çalışmada aynı zamanda ergenlerin öznel iyi oluş düzeylerinin spor yapma sürelerine göre anlamlı derecede farklılaştığı belirlenmiştir. Spor yapmak ergenlerin öznel iyi oluşlarını artırmaktadır.

Keywords: