Abstract:

Türk sinemasında din adamı karakterleri genellikle olumsuz tutumların temsilcisidir. Buna bağlı olarak Türk filmlerinde din adamlarına yüklenen anlam, modernleşme karşıtlığı üzerinden tanımlanmaktadır. Din adamları genelde kırsalda yaşamaktadır ve değişime karşı dirençli tiplerdir. Kırsalda din adamları toplumun dini ve geleneksel değerlerine yaslanarak ayrıcalıklı bir konum elde etmişlerdir. Bu konumu kullanarak halkı maddi ve manevi olarak sömürmektedirler. Bu sömürü düzenin sürdürmek için değişim ve modernleşmeye karşı direnirler. Türk sinemasında din adamları muskacı, üfürükçü, büyücü ve çoğu zamanda tacizci tipler olarak tarif edilmektedirler. Toplumun manevi korkularından faydalanarak onlar üzerinde bir denetim oluşturmaya çalışırlar. Bu denetim merkezin uzağında kurulmuş yerel bir iktidarı da temsil etmektedir.

Keywords: