Abstract:

Yahya Akengin, ilk romanı Özlem Yokuşları’nı 1981 yılında yayımlar. Ardından Dönüş Acıları (1983), Yaralı Dağlar (1987), Oğuz Dede (1990), Sarkaç (2000), Aşka Verilmiş Muhtıra (2004) ve Karınca Düşü (2016) olmak üzere altı romanı daha okuyucuyla buluşur. Yazar, hem içinde yaşadığı devrin ve toplumun şartlarını, hem de insanoğluna ait duygu ve değerler dünyasını konu edinir. Onun romanlarında her şey zıttı ile varlık bulur. Kurgu ile gerçek, keder ile sevinç, iyilik ile kötülük hep iç içedir. Özlem Yokuşları ve Oğuz Dede romanlarının ana temaları eğitim ve ahlâktır. İki romanın da başkişileri okuma çağındaki çocuklardır. Topluma faydalı, dürüst ve çalışkan birer yetişkin olmayı amaç edinirler. Dönüş Acıları ve Aşka Verilmiş Muhtıra romanlarında darbe ve sıkıyönetim dönemlerinin getirdiği acılar işlenmiştir. Türkiye’nin yakın siyasi tarihine ışık tutan bu romanlarda, 1970 ve 1980 neslinin korkuları, huzursuzlukları, yarım kalan hayalleri vardır. Yaralı Dağlar ve Sarkaç, ferdî hassasiyetlerin öne çıktığı, bireyin kendisi ve çevresiyle hesaplaşmalarına dikkat çeken romanlardır. Okuyucu, modern hayatın maddiyatçı anlayışına karşı gönül zenginliğini yücelten insanların hayatlarına konuk olur. Karınca Düşü ise toplumun kanayan yarası terör sorununa ütopik bir çözüm alternatifi sunar. Kendine has ifade tarzı ve söylemlerle eserlerini oluşturan Yahya Akengin, 1980 sonrası Türk romanında özgün bir yer edinir. Çalışmamızda, yazarın romanları muhteva açısından ele alınarak, işlenen konular “Bireysel Temalar”, “Toplumsal Temalar” ve “Politik Temalar” başlıkları altında incelenmiştir. 

Keywords: