Görüntüleme
32
İndirme
7
Oyun-yaşam ilişkisini eksen alan çalışmada Türkiye’de yakın zamanda 65 yaş üstü bireyler için uygulanan sokağa çıkma yasağından hareketle, Memet Baydur’un 1984 yılında yazdığı ve 2002 yılı için öngörüde bulunduğu Yalnızlığın Oyuncakları adlı tiyatro oyunu, toplumsal ve siyasal olayların edebiyata yansıması bağlamında analiz edilmiştir. Edebiyatın, dolayısıyla oyunun yaşamın yerini alabileceği fikrini destekleyen çalışmada, Baydur’un Yalnızlığın Oyuncakları adlı oyununun gelecek zaman için öngörülen bir felaket senaryosu olduğu tezi savunulmaktadır. Dolayısıyla, edebiyat ile toplum, oyun ve yaşam ilişkisini irdeleyen çalışmada yöntem olarak edebiyat sosyolojisi benimsenmiştir. Marksist eleştiriyi temel alan edebiyat sosyolojisi edebiyat ve toplum arasında karşılıklı bir ilişki olduğu; siyasal, toplumsal ve ekonomik olayların edebi eserlere yansıyabileceği ancak aynı zamanda edebiyatın da toplumlar üzerinde etkili olup onları yönlendirebileceği fikrine dayanmaktadır. Edebiyat sosyolojisi ışığında, Baydur’un uzun yıllar önce yazdığı oyunundaki isabetli öngörüsünün ardında, O’nun 1980’li yıllar boyunca Türkiye’de yaşananlara hem “içerden” hem de “dışardan” tanıklık etmiş olması, Türkiye ve yurt dışında uzun yıllar yaşamış olmasından dolayı sadece ulusal problemlere değil, global anlamdaki problemlere karşı da duyarlı olması; bunun yanı sıra, sanatın tiyatro, sinema ve müzik gibi çeşitli alanlarında sahip olduğu bilgi birikimi gibi etkenlerin yer aldığı ve oyunlarında yansıma bulan tüm bu özelliklerin Baydur’u kendine özgü bir yazar yapan ve ona Baydurca sıfatını kazandıran özellikler olduğu sonucuna varılmıştır.
In the study that focuses on the game-life relationship in Turkey, moving from the ban on the street applied for individuals over the age of 65 recently, Memet Baydur wrote in 1984 and predicted for the year 2002 the theatrical game called The Toys of Solitude, has been analyzed in the context of social and political events reflecting in literature. In the study that supports the idea that literature, therefore, the game can take the place of life, the thesis is defended that Baydur's Game of Solitude is a catastrophic scenario for the future. Therefore, literary sociology has been adopted as a method in the study of the relationship between literature and society, game and life. The literary sociology, which is based on Marxist criticism, is based on the idea that literature and society have a mutual relationship; that political, social and economic events can reflect on literary works, but also that literature can influence and guide societies. In the light of literary sociology, behind the proper prediction of Baydur's play he wrote many years ago, he has witnessed the events in Turkey throughout the 1980s both "from the inside" and "from the outside", he has been sensitive not only to national problems, but also to problems in the global sense because he has lived in Turkey and abroad for many years; in addition, the knowledge of the art in various fields such as the theater, cinema and music has been found to be the result that all of these characteristics that are reflected in the games are characteristic that make Baydur's a unique writer and gains him the Baydurca title.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
