Citation Number
4
Views
1.403
Downloands
89
Audio Listening
7
20. Yüzyıl’da yapılan savaşlar, birey psikolojileri üzerinde derin etkilere sebep olmuştur. Bununla birlikte toplumsal yaşamda makineleşen ve mekanikleşen hayata ayak uydurmakta zorlanan birey, kendini yalnız, korku içerisinde, topluma yabancı ve aldatılmış hissetmiş, böylece varoluşunu sorgulamaya başlamıştır. Bu anlamda varoluşçu felsefe, bireyin tehdit altında olduğu, anlamsız bir varlık haline geldiği, topluma uyum sağlayamaması neticesinde yabancılaştığı, benliğini kurtarmak ve özüne ulaşmak istediği bir zamanda ortaya çıkmıştır. Camus’nün varoluşçu felsefesi, köklerinden kopmuş, geçmişe ve geleceğe dair güvenini yitirmiş, topluma ve kendine yabancılaşmış, mutsuz fakat ileri derece düşünebilme yetisine sahip bireyin kendini oluşturma çabası olarak değerlendirilebilir. Kendine ve topluma yabancılaşan, benliğini yitirme tehlikesiyle karşı karşıya olan birey için bir başkaldırı söz konusudur. Bu başkaldırı bireyin kendini toplumdan, gelenekten ve genel geçer yargılardan soyutlaması yoluyla gerçekleşmektedir. Varoluşçu felsefenin genel geçer yargı, gelenek ve toplumdan bir kopuş olduğu ve varoluşçu sinemanın da adı geçen olgularla paralel seyir izlediği söylenebilir. Bu anlamda Luchino Visconti’nin anlatılarının temelinde, toplumsal değerlerden kopuş ve bireyin kendini bulma çabasının izlerini görebilmek mümkündür. Buradan hareketle çalışmanın temel amacı, varoluşçu felsefenin öğretileri doğrultusunda Camus’nün yabancılaşma, başkaldırı ve absürd kavramlarının, yönetmenliğini Luchino Visconti’nin yaptığı “The Stranger (Lo Straniero)” anlatısı üzerinden okunmasıdır. Çalışma kapsamında Visconti’nin “The Stranger” filmi söylem çözümlemesi yöntemine göre incelenmiştir. Analiz sonucunda yönetmenin anlatısıyla Camus’nün varoluşçuluk, yabancı, absürd ve başkaldırı kavramlarının kesiştiği noktalar irdelenmiştir.
20 is. The wars of the century have caused profound effects on the individual psychology. However, the individual, who has difficulty adapting to the mechanized and mechanized life in social life, has felt alone, in fear, alien and deceived to society, so he has begun to question his existence. In this sense, the existencial philosophy has emerged in a time when the individual is under threat, becomes an meaningless being, becomes alien as a result of his failure to adapt to society, he wants to save himself and reach his essence. Camus’s existencial philosophy can be regarded as an attempt to self-create of a person who has broken his roots, lost his confidence in the past and the future, alienated to society and self-sufficient, unhappy but capable of advanced thinking. It is a rebellion for the individual who is alienated to himself and to society, who is faced with the danger of losing himself. This rebellion occurs through the individual’s isolation from society, tradition and general judgment. Existencial philosophy can be said to be a gap from the general passage of judgment, tradition and society, and the existencial cinema is watching parallel to the events that are also called. In this sense, on the basis of the stories of Luchino Visconti, it is possible to see the traces of the gap from social values and the individual’s efforts to find himself. The main objective of the work is to read Camus’ foreignization, rebellion and absurd concepts, according to the teachings of existencial philosophy, directed by Luchino Visconti’s “The Stranger (Lo Straniero)” narrative. Visconti’s film “The Stranger” is based on the method of speech analysis. As a result of the analysis, the director’s narrative has revealed the points where Camus’s concepts of existence, foreign, absurd and rebellion intersect.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
