Abstract:

Ası intihar amacıyla sıklıkla seçilen bir yöntem olup, kaza ve cinayet olguları nadirdir. Tanımlayıcı tipteki bu çalışmada; ası sonucu ölen olguların demografik özelliklerinin belirlenmesi ve verilerin benzer çalışmalar ile karşılaştırılarak tartışılması amaçlanmıştır. Bu amaçla; Samsun’da 1997-2004 yılları arasında ölü muaye-nesi-otopsi işlemi uygulanan 3261 adli ölüm olgusundan ası sonucu öldüğü belirlenen 61 olgu ile ilgili Samsun Adliyesi arşivinde bulunan kayıtlar retrospektif olarak incelenmiştir. Olguların 37 (%60,7)’si erkek, 24 (%39,3)’ü kadın olup, yaş ortalaması 32,38 ± 14,15 (11-79) yıldır. Tüm olgularda orijin intihar olarak saptanmıştır. Olguların %77,1’inde ası eylemi ev ve eklentilerinde gerçekleştirilmiştir. Olguların %91,8’inde olay yeri inceleme tutanağı ve olay yeri krokisi bulunmakla birlikte, olay yerine veya ölene ait fotoğraflar %55,7’sinde mevcuttur. Olguların %77,1’i “tam ası” ve %82,0’si “tipik ası” şeklindedir. Telem tüm olgularda tespit edilirken, ası vasıtası olarak 32 (%52,5) olguda ip-urgan kullanılmıştır. Otopsi uygulanan 51 (%83,6) olgudan 38’inde boyun yumuşak dokularında ekimoz, 32’sinde hiyoid kemik ve/veya tiroid kıkırdakta kırık ve bir olguda da boyun omurlarında ayrılma saptanmıştır. Adli inceleme sürecinin uzamaması ve hatasız sonuçlara ulaşılabilmesi amacıyla, tüm adli ölümlerde olduğu gibi ası olgula- rında da, ayrıntılı olay yeri incelemesi yapılarak krokiler çizilmeli, fotoğraflar ile desteklenmeli, ölüm nedeni ve adli soruş-turma-kovuşturma sırasında ortaya çıkabilecek olası sorunların açıklığa kavuşturulması için konunun uzmanları tarafından eksiksiz ve usulüne uygun otopsi yapılması gerekmektedir.

Keywords: