Çalışmanın amacı, ilk defa Gill ve Kharas (2007) tarafından ortaya atılan ve iktisat literatüründe görece yeni bir terim olan “Orta gelir tuzağı” kavramının teorik ve ampirik boyutlarını analiz etmektir. Orta gelir tuzağı kavramı genellikle belirli bir kişi başı gelir düzeyini aşmada çeşitli zorluklar yaşayan orta gelir düzeyine sahip ekonomilerle ilişkilendirilmektedir. Bu doğrultuda gelişmekte olan ülkeler üzerinde yoğunlaşan çalışmaların çoğu, teorik olarak bu kısır döngünün arkasındaki kilit faktörleri ele almaktadırlar. Bu göre söz konusu çalışmaların, ilgili ülkelere üretkenlik, eğitim kalitesi ve teknolojik ilerleme gibi faktörler ile ilgili tavsiyelerde bulunduğu görülmektedir. Ampirik çalışmalar ise çoğunlukla Tayland, Meksika, Brezilya ve Malezya gibi ülkelerin tuzaktan kurtulmak için verdiği mücadeleler üzerinde durmaktadır.
The main aim of this paper is to analyze the theoretical and empirical dimensions of a relatively new phenomenon in economics literature, namely “Middle-Income Trap”, which was firstly discussed by Gill and Kharas (2007). In general, this phenomenon is related to middle-income economies which have several difficulties in exceeding a certain level of per capita income. In this regard, most of the studies focus on developing countries and theoretically scrutinize the key factors behind this vicious circle. Accordingly, these studies also offer policy implications associated with issues like productivity, quality of education and technological progress. On the empirical side, most of the studies draw more attention to Thailand, Mexico, Brazil and Malaysia as these countries desperately struggle to escape from this trap.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|