Görüntüleme
46
İndirme
9
Bu çalışmanın amacı İmam Mâtürîdî ile Kâdi Abdülcebbâr’ın bireyin gaflet karşısında psikososyal sorumluluğu hakkındaki görüşlerini, fert ve toplumların inanç ve ahlâk problemlerine getirdiği çözüm önerilerini ortaya koymaktır. Bu çalışma bir nitel araştırmadır. Doküman analizi metodu çerçevesinde konuyla ilgili basılı belgeler kullanılmıştır. İnanç, eylem ve ahlâk ile ilgili bir kavram olan gaflet, bir şeyin önemini anlayamama, nefsin arzularına kontrolsüz uyum, dikkatsizlik, uyanık olmamadır. Geleceği düşünmeyen, bilginin ve gerçeğin ortaya çıkmasını önleyen, âhirete hazırlanmayan, görev ve sorumlulukları yerine getirme konusunda dikkatsiz, dalgın ve sorumsuz olanlara gâfil denir. Kur’ân’da bireylerin yaptıklarından Allah’ın gâfil olmadığı, her şeyi en ince ayrıntısına kadar bilen, her şeyi hikmetle yaratan ilah tasavvuru idrâklere sunulur. Allah, insandan aklını iyi yönde kullanmasını, gafletten uzak olmasını, hayatını en güzel ve en iyi bir şekilde değerlendirmesini ister. Kalp hak ve hikmetleri kavrayacak, göz görecek, kulak ise hak ve hikmetleri işitecek şekilde yaratılmıştır. İşlevsel aklı, araştırmayı, objektif ve doğru bilgiyi önemseyen Mâtürîdî ve Kâdî Abdülcebbâr, bireyin gafletten uyanmasında en önemli psikososyal faktörün “takvâ” olduğunu söylerler. Çünkü hakikî iman ve takvâ; sadece dil ile söylemekle kalınmayıp aynı zamanda kalp, akıl, duyu ve duygularla sabır temelinde oluşan, gelişen, her an yenilenen, irade, rıza, sevgi ve benimseme ile baskı olmadan son nefese kadar devam eden bir süreçtir. Ayrıca araştıran, ilim ve çalışmaya değer veren, erdemli ahlâkî nitelikleri önemseyen bilinçli birey ve toplumların huzurlu bir hayat geçirdiklerini belirtirler.
The aim of this study is to reveal the views of Imam al-Maturidi and Qādi Abd al-Jabbār on the psychosocial responsibility of the individual in the face of heedlessness, and to put forward his suggestions for solutions to the problems of individuals and societies concerning belief and morality. This study is a qualitative research. Within the framework of the document analysis method, printed documents related to the subject were investigated. Heedlessness, which is a concept related to faith, action, and morality, means inability to understand the importance of something, uncontrolled compliance with the desires of the soul, inattention, and not being awake. Those who do not think about the future, who prevent the emergence of knowledge and truth, who are not prepared for the hereafter, who are careless, absent-minded, and irresponsible in fulfilling their duties and responsibilities are also called heedless. The Qur’an presents us the idea of the God, who is not heedless of what individuals do, who knows everything to the smallest detail, who creates everything with wisdom. Allah asks a person to use his mind for good, to be far from heedlessness, and to evaluate his life in the best way. The heart is created to comprehend the truth and wisdom, and the eye is to see, and the ear is to hear the truth and wisdom. Al-Maturidi and Qādi Abd al-Jabbār, who care about functional reasoning, making research, reaching objective and accurate information, explain that the most important psychosocial factor in waking a person from heedlessness is “taqwa” on the basis of true faith. Because true faith and taqwa are processes that are formed with patience in the heart, mind, senses, and emotions, that develop, renew every moment, that continue until the last breath, free from pressure but with will, consent, love, and acceptance. Conscious individuals and societies who make research, who appreciate science and working, and who care about virtuous moral qualities, live in a beautiful and peaceful life.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
