Görüntüleme
25
İndirme
1
Değişen ve gelişen işgücü piyasalarında geçtiğimiz 20 yıl içerisinde esneklik politikalarıyla çeşitli istihdam biçimlerinde çalışanların ve işsiz bireylerin karşı karşıya oldukları riskleri yine çeşitli güvence türleriyle telafi edebilmek için başarılı çalışmalar yürütülmektedir. Her ülkenin kendine özgü güvenceli esneklik politikaları üretmek durumunda olması, ülkelerin işgücü piyasasında oluşan sorunlara yaklaşımını ve üretilen çözümlerin farklılığını ve esneklik ve güvence uygulamaları bağlamında farklı uygulamaları beraberinde getirmiştir. Bu çalışmada güvenceli esneklik politikalarının izlenmesinde kullanılan göstergeler ile OECD ülkelerinde farklı “güvenceli esneklik modelleri” bulunup bulunmadığı sorusuna faktör analizi ve kümeleme analizi ile cevap aranmıştır. 35 OECD ülkesinin 2017 yılına ait güvenceli esneklik verileri kullanılarak gerçekleştirilen analiz sonuçları altı adet farklı güvenceli esneklik yapısının bulunduğunu göstermektedir. Ülkelerin hem güvence hem de esnekliğin yüksek ya da her ikisinin düşük veya güvencenin yüksek (düşük) ve esnekliğin düşük (yüksek) olduğu ülkeler şeklinde gruplanabildiği tespit edilmiştir. Elde edilen bu ülke grupları güvenceli esneklik göstergeleri bakımından ayrıca değerlendirilmiştir. Yüksek refah seviyesine ulaşan ülkelerde hayat boyu öğrenme ve aktif işgücü piyasası politikalarına yönelik harcamamaların daha yüksek olduğu ve güçlü sosyal güvenlik yapılanmasıyla bireyleri koruma altına aldığı görülmektedir. Ayrıca bu durumun daha nispeten daha esnek işgücü koruyucu mevzuat uygulamaları ile desteklenmesiyle güvenceli esneklik bakımından başarılı sonuçlar elde edilmiştir.
With the concept of flexicurity that has come to the fore in the changing and developing labor markets in the last 20 years, successful studies are being carried out to understand the risks faced by employed and unemployed individuals with various types of job security. Each country has to produce its flexible policies, which has brought along different applications in the context of the countries’ approach to problems in the labor market and differences between their solutions and flexicurity practices. This study aimed to determine the different “assured flexibility models” in Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) countries with indicators used in the monitoring of assured flexibility policies using factor analysis and cluster analysis. The analysis using the flexicurity indicators data of 35 OECD countries for 2017 revealed six different flexicurity structures. Countries were grouped as those with high security and flexibility, low security and flexibility, high security and low flexibility, or low security and high flexibility. These groups were separately evaluated using flexicurity indicators. Countries with high welfare levels were found to have higher spending on lifelong learning and active labor market policies as well as a strong social security system to protect individuals. Additionally, by supporting this situation with more flexible labor protective legislation practices, successful results were found to be obtained in terms of flexicurity.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
