Atıf Sayısı
6
Görüntüleme
48
İndirme
7
Adil gelir dağılımı, iktisat politikalarının çözmede yetersiz kaldığı en temel iktisadi ve sosyal problemlerinden biridir. Dolayısıyla gelir dağılımını düzeltecek daha iyi politikaların geliştirilebilmesi için gelir eşitsizliğine yol açan nedenlerin belirlenebilmesi son derece önemlidir. Bu çalışmanın temel amacı Türkiye’de gelir dağılımının güncel durumunu ve bölgelerarası farklılıkları, Lorenz eğrisi ve yoğunlaşma (konsantrasyon) eğrileri aracılığıyla incelemektir. Bu amaç hanehalkı gelir bileşenlerinin analizi ile detaylandırılmaktadır. TÜİK tarafından sağlanan 2018 yılına ait Hanehalkı Gelir ve Yaşam Koşulları Anketi verileri ile yapılan analizlerde Türkiye için Gini katsayısı ve Palma oranı sırasıyla 0,393 ve 1,798 olarak tahmin edilmektedir. Bunun yanı sıra Türkiye’de gelir eşitsizliği coğrafi bölgeler arasında önemli oranda farklılaşmaktadır. İstanbul ve Batı Marmara bölgeleri en yüksek gelir eşitsizliğine sahip bölgelerdir. Bu sonuç, iktisadi gelişme ya da büyümenin gelir eşitsizliğini azaltmada başarılı olamadığını göstermektedir. Diğer yandan sosyal yardımlar, vergiler, menkul kıymet ve gayrimenkul gelirlerinin gelir dağılımı üzerinde önemli etkilere sahip olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. Türkiye’de vergi sistemi gelir eşitsizliğini azaltıcı yönde etkiye sahipken gelir gruplarının diğer gelir bileşenlerinden aldıkları payın büyük kısmı genellikle üst gelir gruplarına aktarıldığından dolayı bu gelir bileşenlerinin mevcut dağılımı gelir eşitsizliğini artırıcı etkiler yaratmaktadır. Bunun yanı sıra, sosyal yardımların da daha çok üst gruplara aktarıldığına ve düşük gelir gruplarına yönlendirilemediğine dair kanıtlara ulaşılmaktadır. Son olarak gayrimenkul gelirlerinin de adil dağılmadığı ancak menkul kıymet gelirlerinden farklı olarak gayrimenkul gelirlerinin tüm gelir grupları tarafından elde edilebildiği söylenebilir.
Fair income distribution is one of the most fundamental economic and social problems in which economic policies remain insufficient to solve. Therefore, it is extremely important to identify the causes of income inequality in order to develop better policies to improve income distribution. The main objective of this study is to study the current state of income distribution in Turkey and regional differences through the Lorenz curve and concentration (concentration) curve. This purpose is detailed by the analysis of the income components of the household. In the analysis of the 2018 household income and living conditions survey data provided by TÜIK, the Gini ratio for Turkey and the Palma ratio are estimated at 0.393 and 1.798 respectively. In addition, income inequality in Turkey differs significantly between geographical regions. Istanbul and West Marmara are the regions with the highest income inequality. This result shows that economic development or growth is not successful in reducing income inequality. On the other hand, it is concluded that social aid, taxes, real estate and real estate income have a significant impact on the income distribution. In Turkey, the tax system has a reductive effect on income inequality while the majority of the share they receive from other income components are usually transferred to higher income groups because the current distribution of these income components creates an increasing effect on income inequality. In addition, there is evidence that social aid is more transferred to higher groups and that it cannot be directed to low-income groups. Finally, it can be said that the real estate revenues are not fairly distributed but, unlike the real estate revenues, the real estate revenues can be obtained by all income groups.
The fair income distribution is one of the main economic and social problems that economic policies fail to solve. Therefore, it is crucial to clearly understand the causes of income inequality in order to develop better policies to improve income distribution. The main aim of this study is to examine the current status of income distribution and interregional disparities in Turkey through the Lorenz curve and the concentration curves. This aim is detailed by analyzing household income components. The statistical analyzes are performed with Household Income and Living Conditions Survey provided by TÜİK for 2008 and the Gini coefficient, and Palma rate is estimated at 0.393 and 1.798, respectively, for Turkey. Moreover, income inequality varies greatly among geographic regions in Turkey. Istanbul and West Marmara regions are the regions with the highest income inequality. This result shows that economic development or growth was not successful in reducing income inequality. On the other hand, it is concluded that social benefits, taxes, securities, and real estate revenues have important effects on income distribution. The tax system has an impact on reducing income inequality in Turkey since most of the share of income groups received from other income components are generally transferred to upper-income groups, the current distribution of these income components creates effects that increase income inequality. In addition, there is evidence that social benefits are mostly transferred to upper income groups and not be transferred to low income groups. Finally, it can be said that real estate revenues are not distributed fairly, but, unlike securities revenues, real estate revenues can be obtained by all income groups.
Alan : Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
