Özet:

Giriş: Kritik hasta çocuklar, gerek yoğun bakım yatışı öncesinde ve gerekse yatıştan sonraki süreçte, tanı ve tedavi işlemleri sırasında sıklıkla transport gereksinimi göstermektedir. Bu çalışma ile Türkiye’de çocuk yoğun bakım ünitelerinde yapılan transport işlemlerinin ve transport sırasında karşılaşılan sorunların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Türkiye’de çalışmaya katılmayı kabul eden merkezlerin çocuk yoğun bakım sorumlu hemşireleri tarafından 18 sorudan oluşan anket internet erişimli olarak dolduruldu. Katılan merkezlere ait özellikler, transport ile ilgili özellikler, transport sırasında karşılaşılan sorunlar, müdahaleler ve kayıt sistemi ile ilgili sorulara verilen yanıtlar değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya Türkiye’de 8 ilden toplam 29 üçüncü basamak çocuk yoğun bakım ünitesi dahil olmayı kabul etti. Ortalama yatak sayısı 14 idi. Çalışmaya katılan çocuk yoğun bakım ünitelerinin çoğunda 1 hafta içerisinde 5 ila 10 hasta transferi (%51,7) yapıldığı, en çok yataklı servise (%89,7), ikinci sırada ameliyathaneye (%69) hasta transportu yapıldığı saptandı. Ünitelerin %69’u hasta transportu ile ilgili bir protokole sahipti, %96,6’sında transport kararını sorumlu uzman hekim vermekte, %65 oranında transport kaydı tutulmaktaydı. Hasta transportlarına hemşire katılımı %93 oranında, yardımcı personel %86 oranında, doktor %79 oranında eşlik etmekteydi. Merkezlerden 20’si (%69) invaziv mekanik ventilasyon ile 11’i (%37,9) non-invaziv mekanik ventilasyonla transport olanağına sahipti. Transport sırasında en sık karşılaşılan sorun hastane fiziki koşullarının eksikliği (%48,3) idi. Dört kişi (%13,8) son bir hafta içinde gerçekleşen hasta transferleri sırasında sorun ile karşılaşıldığını yanıtladı ve bunlardan birinde oksijen tüpü bittiği, bir diğer hastada solunum arresti geliştiği belirtildi. Sonuç: Bu çalışmada ülkemizde hastane içi transport koşullarının, oluşturulan transport ekiplerinin, transport sırasında kullanılan ekipmanıın merkezler arasında önemli farklılıklar gösterdiği saptanmıştır. Ülkemiz koşullarını gözeten transport standartları oluşturulmalı, uyum denetleme mekanizmaları kurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler: