Görüntüleme
17
İndirme
1
Bu çalışmada Türkçenin en eski Kur’an tercümelerindeki deyimler ilk iki sure olan Fatiha ve Bakara surelerinde tespit edilerek karşılaştırmalı bir şekilde incelenmiştir. Çalışmada TİEM 73 numarada kayıtlı olan, 1334 tarihinde istinsah edilmiş Kur’an tercümesi esas alınmış, buradaki deyimler Özbek İlimler Akademisi Kur’an tercümesi (ÖİAKT) Harezm Türkçesi Hekimoğlu Kur’an tercümesi (HKT) ve Eski Anadolu Türkçesine ait iki Kur’an tercümesiyle (EAT (Bursa), EAT (Manisa)) karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Deyimlerin tespitinde TİEM 73 numaralı Kur’an tercümesinin esas alınmasının sebebi, eldeki yazmanın tama yakın bir nüsha olmasıdır. John Rylands nüshasının baştan ve sondan eksik olması nedeniyle bu nüsha deyimleri belirlemeye esas olarak tercih edilmemiştir. Tespit edilen deyimlerin Kur’an-ı Kerim’de hangi sözün veya ibarenin karşılığı olarak kullanıldığı, bu söz veya ibarenin Kur’an-ı Kerim’in başka yerlerinde kullanılıp kullanılmadığı, kullanıldıysa Türkçe Kur’an tercümelerinde ne şekilde karşılandığı, Türkçe deyimlerin tercümenin başka yerlerinde hangi söz veya ibarenin karşılığı olarak kullanıldığı ve tespit edilen deyimlerin Tarihî Türk yazı dillerindeki durumları üzerinde ayrıntılı olarak durulmuştur. Türkçe en eski Kur’an tercümelerinin Farsçadan çevrildiği düşünüldüğünde Farsçanın söz konusu deyimler düzeyinde tercümeye etkisi de çalışmada akılda tutulan sorulardandır. Daha önce birçok araştırmacının değindiği, en eski Kur’an tercümelerinin birbirlerinden veya aynı tercümeden istinsah edilmiş olabileceği düşüncesi de çalışmada deyimler açısından ele değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonucunda, incelenen yirmi altı deyimin çoğunluğunun Türkçeye bire bir tercüme edilmekle birlikte dokuz deyimin serbest çeviriyle Türkçeye aktarıldığı, bu dokuz deyimin bir bölümünün Kur’an tercümelerinden önceki ve sonraki dönem metinlerinde de tespit edildiği görülmüştür.
In this study, the words in the oldest Turkish translations of the Qur’an were comparatively studied and identified in the first two sures of Fatiha and Bakara. The study was based on the translation of the Qur’an, which was registered in TIME 73 and published in 1334; the words here were studied comparatively with the two translations of the Qur’an (EAT (Bursa), EAT (Manisa) and Harezm Türkçesi Hekimoğlu Qur’an (HKT). The reason for the translation of the Qur’an No. 73 in the identification of the words is that the handwriting is close to the thumb. Because John Rylands was lacking from the beginning and the end, it was essentially not preferred to determine these words. The words identified in the Qur’an are used as a repayment of the word or ibaran, the word or ibaran is used or not in other places of the Qur’an, how it is received in the Turkish Qur’an translations if used, the Turkish words are used as a repayment of the word or ibaran in other places of the translator and the statements of the words identified in the historical Turkish written languages are detailed. When the oldest Turkish translations of the Qur’an are considered to be translated from Persian, the influence of Persian on the translation at the level of the aforementioned words is also one of the questions kept in mind in the study. The idea that many researchers mentioned before, the oldest translations of the Qur’an may be derived from each other or from the same translation, has also been examined in the study in terms of terms. The study found that the majority of the twenty-six sentences studied were translated into Turkish by one, while nine sentences were translated into Turkish by free translation, and that a part of these nine sentences was also found in the texts of the period before and after the translations of the Qur’an.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
