Atıf Sayısı
4
Görüntüleme
348
İndirme
12
Din, Yüce Allah tarafından gönderilen ilahi kurallar bütünüdür. Dini kuralların benimsenip yaşanmasına dindarlık, dini değerleri hayatına tatbik eden kişi ve toplumlara, dindar kişi ve toplum adı verilir. Ahlak ise bireyin, öncelikle Yüce Yaratıcı’ya, daha sonra kendisine ve diğer insan ve varlıklara karşı görev ve sorumluluklarını yerine getirmesi demektir. Yani ahlak, başta Yüce Allah olmak üzere insanın, hem kendisiyle hem de diğer varlıklarla ilişkisi sonucu ortaya çıkan bir ilişkiler kompleksidir. Ontolojik olarak ahlak, evrensel insani bir değerdir. İnsan, iç dünyasındaki umut, korku, his ve heveslerinin yanında eğitim, din, kültür ve sosyal çevresiyle var olan bir varlıktır. Onun ahlakını şekillendiren etkenlerden biri hiç şüphesiz din fenomenidir. Ahlakın dinle münasebeti olduğundan dolayı İslam’a göre ahlak, hem dinin bir parçasını oluşturur hem de ondan ciddi bir şekilde etkilenir. Onun için ahlakın, dinden bağımsız olarak düşünülmesi mümkün değildir. Ancak dindarlık ve ahlak ilişkisi, insanın her zaman görmek istediği, fakat bazen göremediği olumsuz bir şekilde ortaya çıkabilmektedir. Bu durum ise, insanlarda bir çelişki ve dolayısıyla bir hayal kırıklığına sebep olmaktadır. Dindarlık ile ahlak arasındaki çelişki ya dinin tam anlamıyla yaşanmamasından ya da ahlaka dair algının gerçek anlamda kavranmamasından kaynaklanmaktadır. Tarihsel olarak dindarlık-ahlak ilişkisinde ortaya çıkan çelişki, toplumda birtakım teolojik ve sosyal problemlere neden olmaktadır. Zira çoğu zaman insan, olguları algılar üzerinde okumaktadır. Onun için o, dine dair algılarını, dindar kişiler üzerinden okumakta ve onların davranışlarına bakarak oluşturmaktadır. Yani insan, bazen dindar görünen birey, kurum ve grupların eylemlerinde görülen gayri ahlaki durumları dine atfetmekte ve onunla dini değerleri yorumlamakta ve hatta yargılamaktadır. Bu durum ise, çoğu zaman toplumsal dokuya zarar verecek şekilde hem dindar olmayanların dine dair bir kanaatin meydana gelmesine hem de gruplar arasında olumsuz bir algının oluşmasına neden olabilmektedir. Yani bu düşünce, hem dindar olmayanı, dinden soğumaya hem de dindar ile dindar olmayan arasında bir dışlanmaya ve ötekileştirilmeye sebep olabilmektedir. Halbuki din, hem kendi mensuplarından gerçek anlamda ahlaklı olmayı talep etmekte hem de dindarların davranışlarını, din için tanımlayıcı bir unsur olarak algılanmasını doğru ve yeterli kabul etmemektedir.
Religion is the whole of the divine rules sent by the Almighty God. Religious rules are adopted and lived by the people and communities who practice religious values in their lives, religious persons and communities. Moral means that the individual, first to the Supreme Creator, then to himself and to other people and beings, fulfills his duties and responsibilities. That is, morality is a complex relationship that arises as a result of the relationship of man with himself and with other beings, first of all, the Supreme God. Ontologically, morality is a universal human value. Man is an existence that, along with his hope, fear, feelings and enthusiasm in his inner world, exists with his education, religion, culture and social environment. One of the factors that shape his morality is undoubtedly a religious phenomenon. Because morality is associated with religion, according to Islam, morality is both a part of religion and is seriously affected by it. It is unlikely that the morality is regarded independently of religion. But the relationship of religiousness and morality can appear in a negative way that a person always wants to see, but sometimes cannot see. This is a contradiction among people and therefore a disappointment. The contradiction between religion and morality is either due to the fact that religion is not fully experienced or that the perception of morality is not truly understood. The contradiction that historically arises in the religious-religious relationship causes a number of theological and social problems in society. Most of the time, people read the story. For him he creates his perceptions of religion, reading through religious people and looking at their behavior. That is, man sometimes refer to the immoral situations seen in the actions of individuals, institutions and groups that appear religious and interpret and even judge religious values with it. This situation, however, can often cause the non-religious to have a religious canat, and to have a negative perception between groups, in a way that damages the social tissue. That is, this thought can cause both the non-religious to cool from the religion and an exclusion and isolation between the religious and the non-religious. The religion, however, demands both from its members to be truly moral and does not accept the behavior of the religious as a defining element for religion as correct and sufficient.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
