Görüntüleme
41
İndirme
2
Müslüman toplumlar son iki asırdır ciddi bir medeniyet krizi yaşamaktadır. Bu krizden çıkış noktasında farklı söylemler geliştirilmiştir. Bunlardan biri de Kur’an merkezli yeni bir din anlayışı ortaya koyan Kur’ancılık ekolüdür. Tarihteki Hâricîler ve Mutezile gibi mezheplerle belli ölçüde benzerlik arz etse de Kur’ancılık ekolü modern döneme özgü bir harekettir. Ekol, batının meydan okuyucu tavrına karşı bir tepki olarak ortaya çıkmış, müslümanların kurtuluşu için İslâm usûl ve geleneği ile hesaplaşmayı teklif etmiştir. Bu bağlamda ekol, Müslümanların karşı karşıya kaldıkları problemlerin ortaya konulacak yeni usul ve esaslarla çözüme kavuşacağını iddia etmektedir. Ekol, Hindistan ve Mısır gibi emperyalistler tarafından ilk işgal edilen İslâm beldelerinde ortaya çıkmış, zamanla diğer İslâm ülkelerinde de taraftar bulmuştur. Seyyid Ahmed Han, Çırağ Ali, Abdullah Çekrâlevî, Hâfız Eslem Cerâcpûrî, İnâyetullah Han Meşrikî ve Gulâm Ahmed Pervîz alt kıtadaki, Muhammed Tevfîk Sıdkî, Muhammed Ebû Zeyd, Ferit Vecdi, Ali Abdurrâzık, Mahmûd Ebu Reyye, Reşad Halife, Ahmed Subhî Mansûr ve Cemal el-Benna gibi isimler de ekolün Mısırlı temsilcileri olarak öne çıkmaktadır. Ekol mensuplarına göre Kur’an, dinin temel kaynağıdır ve tahrif edilmeden günümüze kadar ulaşan tek kaynaktır. Aynı zamanda Kur’an açık ve anlaşılır bir kitaptır ve harici bir beyana da ihtiyacı yoktur. Sayılan bu hususlarda ekol içerisinde tam bir ittifak mevcuttur. Ancak ekol mensupları başta sünnet olmak üzere başka bir kaynağın dinde delil olup olamayacağı hususunda ikiye ayrılmıştır. Bir kısmı Kur’an’dan başka kaynak kabul etmezken diğer bir kısmı Kur’an’dan başka kaynakların da dinde delil olabileceğini prensipte kabul etmekte ve bu kaynaklara seçmeci yaklaşmaktadır. Ekol içerisinde ihtilaf edilen bir diğer husus da Kur’an’ın dini açıdan lazım olan her şeyi içerip içermediğidir. Bu noktada da ekol içerisinde iki yaklaşımdan söz etmek mümkündür. Birinci yaklaşım Kur’an’ın temel ilkeler koyduğunu ve detay bilgiler içermediğini, ikinci yaklaşım ise Kur’an’ın dini açıdan lazım olabilecek her türlü bilgiyi içerdiğini ve başka bir kaynağa ihtiyaç bulunmadığını iddia etmektedir. İkinci yaklaşım sahipleri iddialarını ispat edebilmek için Kur’an’dan birçok âyeti delil olarak kullanmışlardır. Söz konusu ikinci yaklaşım sahipleri, Mekkî sûrelerde yer alan ve Kur’an’ın bir vasfı olarak zikredilen “tafsil” ve “tebyin” kelimelerini, Kur’an’da her şeyin açıklanıp beyan edildiğine, En‘âm sûresi 38. âyeti Kur’an’ın gerek külli gerek cüzi her şeyi ihtiva ettiğine, müstakil bir âyet olmayıp Kur’an’da üç yerde geçen “إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِ” ifadesini, hüküm koyma yetkisinin yalnızca Allah’a mahsus olup Kur’an dışında hiçbir kaynağın bu yetkiye sahip olamayacağına, Mâide sûresi 3. âyette geçen “اَلْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ” ifadesini Kur’an’ın her yönüyle kâmil bir kitap olduğuna dolayısıyla bir hükmün dini olabilmesi için Kur’an’da yer alması gerektiğine delil getirmişlerdir. İşte bu çalışma, Kur’an’dan başka kaynak kabul etmeyen ve Kur’an’ın dini açıdan lazım olan her türlü bilgiyi içerdiğini iddia eden Kur’ancıların bu görüşlerini ispat sadedinde delil olarak ileri sürdükleri âyetleri, söz konusu iddialara delil olabilirliği açısından tahlil etmeyi amaçlamaktadır. Bunu yaparken Kur’an bütünlüğü, ilgili âyetlerin bağlamı, tefsir literatürü ve mevcut durum göz önünde bulundurulacak, bunun dışında Kur’ancıların iddialarına harici delillerle cevap vermek gibi bir amaç güdülmeyecektir.
Muslim communities have experienced a serious civilization crisis over the past two centuries. Different statements have been developed at the outcome point of this crisis. One of them is the Qur’an, which reveals a new understanding of religion. In the history of Hâricîs and Mutezile, it has a certain degree of similarity with the disciples, but the Qur’an is a movement that is unique to modern times. Ekol appeared as a response to the challenging attitude of the West, suggesting to calculate with the Islamic procedure and tradition for the liberation of the Muslims. In this context, the Ecol claims that the problems that Muslims face will be resolved by new methods and principles to be revealed. Ekol appeared in the Islamic villages, first occupied by imperialists such as India and Egypt, and with time found supporters in other Islamic countries. Those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant, and those who are in the midst of the covenant. According to Ekol members, the Qur’an is the main source of religion and is the only source that reaches until today without being destroyed. The Qur’an is also a clear and clear book and does not need any external statement. There is a complete alliance within these facts. But the members of the ecol were divided into two sources of the other source of Sunnah, whether it could be evidence in the religion. Some do not accept other sources than the Qur’an, while others accept in principle that other sources can be evidence in the religion, and the choice of these sources approaches. The other thing that is controversial in the ecology is that the Qur’an contains everything that is necessary from a religious point of view. At this point, it is possible to talk about two approaches within the eco. The first approach claims that the Qur’an sets basic principles and does not contain detailed information, the second approach claims that the Qur’an contains all kinds of information that may be necessary from a religious point of view and that there is no need for any other source. The second approach has used many verses of the Qur’an as evidence to prove their claims. Those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an, and those who are in the midst of the Qur’an. The Qur’an says that the Qur’an is a Qur’an, and that the Qur’an is a Qur’an, and that the Qur’an is a Qur’an, and that the Qur’an is a Qur’an. This study is aimed at assessing the sources other than the Qur’an and the Qur’an, which claims that it contains all kinds of knowledge that is necessary from a religious point of view, the Qur’an’s opinions as proof in the proof only, the signs that they present as proof, in terms of the proof of the allegations. When doing this, the integrity of the Qur’an, the context of the relevant verses, the interpretation of the literature and the current situation will be taken into account, but no purpose will be encouraged to respond to the claims of the Qur’anists with external evidence.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
