Görüntüleme
6
İndirme
1
Ön-test son-test kontrol gruplu yarı deneysel desende tasarlanan bu araştırma Sosyal Problem Çözme Programı’nın (SPÇP) kurum bakımındaki ergenler üzerindeki etkililiğini incelemektedir. Amasya Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü’ne bağlı kurumlarda kalan 6’sı deney ve 6’sı kontrol grubunda olmak üzere 12 kurum bakımındaki ergenden elde edilen veriler sunulmuştur. Ölçme aracı olarak Kişilerarası Problem Çözme Envanteri (KPÇE) kullanılmıştır. Hazırlanan SPÇP haftada bir gün 90 dakika olmak üzere 10 oturumda gerçekleştirilmiştir. Uygulanan SPÇP’ nin etkilerini tespit etmek üzere yapılan analizde, deney grubunun probleme olumsuz yaklaşımlarının program sonrasında anlamlı derecede azaldığı, yapıcı problem çözme ve ısrarcı-sebatkar yaklaşım puanlarının ise anlamlı derecede arttığı bulunmuştur. Bununla birlikte kendine güvensizlik ve sorumluluk almama boyutlarında herhangi bir etkiye rastlanmamıştır. Bu bilgilere dayanarak SPÇP’ nin kurum bakımındaki ergenlerin sosyal problem çözme becerileri anlamlı katkılarının olduğu görülmekle birlikte; araştırmanın daha büyük örneklemlerde tekrarlanmasının daha güçlü sonuçlar verebileceği, korunma ihtiyacı olan ergenlerin öğrenim gördükleri okullarda duyguları anlama ve ifade etme eğitimleri düzenlenmesine ihtiyaç duyulduğu ve oturum sayılarının arttırılmasının sosyal problem çözme becerilerine olumlu katkılar sağlayabileceği düşünülmektedir.
This study included a quasi-experimental design with pre and post-test control groups to examine the effectiveness of the Social Problem-Solving Program (SPSP) on adolescents in institutional care. Data from 12 adolescents in the institutional care of the Turkish Provincial Directorate of Family and Social Policies in Amasya, six of them were in the experimental, and the rest of them were in the control group are presented. The Interpersonal Problem-Solving Inventory (IPSI) was used as a measuring tool. The SPSP was applied in 10 sessions, 90 minutes a day per week. In the analysis to identify the effects of the SPSP, it was found that the experimental group’s approach to the problem negatively has decreased significantly, and constructive problem-solving and insistent-persevering approach scores have increased significantly after the program. Nevertheless, there are no effects on a lack of self-confidence and unwillingness to take responsibility. Based on this information, although it is seen that SPSP’s social problem-solving of the adolescent in institutional care have significant contributions; it is thought that repeating the research in larger samples may yield more effective results, organizing training to understand and express emotions in the schools where they receive education, and increasing the number of sessions can contribute positively to their social problem-solving skills.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
