Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
13
İndirme
3
Çalışmanın amacı, üniversite öğrencileri arasında akıllı telefon bağımlılığını rekreatif faaliyetlere katılım davranışları açısından incelemektir. Çalışma grubunu Marmara bölgesinde bulunan farklı üniversitelerde öğrenim gören 591 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Genel tarama yöntemi ile desenlenen çalışmanın veri analiz sürecinde betimsel istatistikler ve tek yönlü varyans analizinden (ANOVA) yararlanılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre üniversite öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılığının düşük seviyede olduğu görülmüştür. Üniversite öğrencilerinin rekreatif faaliyetlere katılım düzeyleri incelendiğinde ise yürümek, topla oynamak, akraba ziyaretleri yapmak, dışarıda yemek yeme ve piknik yapmak faaliyetlerinin sıklıkla tercih edildiği tespit edilmiştir. Rekreatif faaliyetlere katılan gruplar arasında akıllı telefon bağımlılığı açısından farkların ortaya konulması için yürütülen analizler sonucunda bazı fiziksel, sosyal, kültürel-sanatsal, turistik ve diğer rekreatif faaliyetlere katılan üniversite öğrencilerinin bu faaliyetlere katılmayanlara göre akıllı telefon bağımlılığının daha düşük düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Çalışma sonucunda, serbest zamanlarında rekreatif faaliyetlere katılım sağlayan üniversite öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılığı riskinin düşük olduğu söylenebilir. Ayrıca, akıllı telefon bağımlılığının üniversite öğrencileri arasında yaygınlaşma riskinin arttığı bu postmodern dönemde elde edilen bulguların teknoloji bağımlılığı uzmanları ve alanyazın açısından yol gösterici nitelikte olduğu düşünülmektedir.
This study investigates smartphone addiction among university students and whether participation in recreational activities has any effect on addiction levels. The study group consisted of 591 university students studying at different universities in Turkey’s Marmara Region. As our study was descriptive in nature, we used descriptive statistics and a one-way analysis of variance (ANOVA) to analyze the data that we had collected. Our findings reveal that university students were only minimally addicted to smartphone use. Upon examining university students’ participation in recreational activities, we discovered that respondents preferred walking, playing with balls, visiting relatives, eating out, and having picnics. In our analyses undertaken to flesh out the differences in smartphone addiction between groups participating in recreational activities, we found that university students who participate in some form of physical, social, cultural-artistic, touristic, or other recreational activities displayed less of an addition to smartphones than those who do not. As a result of the findings, it can be said that university students who participate in recreational activities in their spare time have a low risk of smartphone addiction. Given the nature of addiction, the findings of this study can be used as a guide for technology addiction experts and future studies on this subject.
Alan : Eğitim Bilimleri; Hukuk; Sağlık Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
