Özet:

Hindistan'da kurduğu Bâbür Devleti ile Türk tarihinde önemli bir sayfa açan Bâbür Şâh, sanat ve edebiyatla yakından ilgilenen ve hükümdar şahsiyetinin yanısıra, sanatkâr hüviyetiyle de tanınan büyük bir isimdir. Çağatay Türkçesi'nin bilhassa Hindistan coğrafyasına taşınmasında etkili rol oynayan Bâbür, aynı zamanda burada gelişen Türk şiir geleneğinin ilk temsilcisi sayılmaktadır. Nesir ve nazım alanında yazdığı eserleri, onun çok yönlülüğünü göstermektedir. Bâbür'ün yazdığı eserlerden en önemlisi Divân'ıdır. Divân nüshalarında bulunan ve esasen müstakil bir eser olarak kabul edilmesi gereken "Risâle-i Vâlidiyye Tercümesi", bu hükümdar şairin mistik yönelişlerini de yansıtması bakımından önem arz etmektedir. Bâbür Divânı'nın Hindistan'ın Rampur şehrindeki Raza Kütüphanesi'nde bulunan nüshası, bir rubâ'inin bizzat Bâbür tarafından yazılması yönüyle Bâbür'ün kendi el yazısını ihtivâ etmesi bakımından dikkat çekicidir. Batılı araştırmacıların da üzerinde pek çok çalışma yaptıkları Bâbür'ün hatıralarında, onun hususî hayatına ait bilgiler yer almaktadır. Bâbür, rahatsızlandığı bir sırada, şifa bulmayacağı inancıyla Türkistan'ın manevî dinamiklerinden Hoca Ubeydullah Ahrârî'nin "Risâle-i Vâlidiye" adlı eserini nazmen tercüme etmiştir. Şair, kısa bir zamanda iyileşmesini de Ahrârî'nin kudsiyetine bağlamış ve böylece büyük mutasavvıf Hoca Ubeydullah Ahrârî'ye olan bağlılığını göstermiştir.

Anahtar Kelimeler: