Özet:

Sanat evrensel bir dildir ve izleyiciye derin, karmaşık ve özgün deneyimler sunmaktadır. Sanat eserlerinin anlamını çözümlemek ve onları derinlemesine anlamak için kullanılan araçlar ve kavramlar, bu deneyimi daha da zenginleştirmektedir. Sanatın görsel dilini anlamak ve aktarmak için kullanılan bir çok önemli  kavram bulunmaktadır. Bu kavramlardan biri de sanat eserlerinin yapılandırmasında önemli bir unsur olan ‘boşluk’ ya da diğer bir ifadeyle negatif alandır. Boşluk tüm sanat disiplinlerinde önemli bir yapılandırma kavramı olarak karşımıza çıkar ve fotoğrafta da çerçevenin düzenlenmesinde estetik ve içerik bağlamında kullanılmaktadır. Çalışma kapsamında, temel tasarım ögelerinden biri olan boşluğun çerçevenin içerisinde temel kullanımından ziyade fotoğraf sanatçılarının boşluğu bir kavram ve içerik üretimi olarak kullanmaları ele alınmıştır. Bu kavrama yönelik eğilimler ise, boşluğun fotoğraf dilindeki önemini ve işlevini anlamak ve bu evrensel dilin anlaşılması ve yorumlanması için, Gombrich'in kullandığı araçlar ve bu araçların boşlukla olan ilişkisi üzerinden incelenmiştir.

Ayrıca, sanatın görsel diliyle etkileşime girildiğinde, pozitif ve negatif alanların bir arada nasıl çalıştığını anlamak, izleyicinin görsel deneyimini daha derin ve anlamlı hale getirmektedir. Görüntüde biçim ve boşluk etkileşimi, izleyicinin görsel deneyimini zenginleştirirken, sanatsal içeriği de derinleştiren önemli bir unsurdur. Bu nedenle örnek çalışmalar üzerinden, fotoğrafın fotoğraf alanı içinde yer alan içeriği aktarma yetisi üzerinde, bu etkinin fotoğraflardaki kusurlu-kusursuz yapılar aracılığıyla gerçeklikle birleşerek izleyici üzerinde bıraktığı sonsuzluk çağrışımları gibi etkiler ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: