Özet:

Edebiyat dünyasına Nuri Pakdil’in yöneticiliğini yaptığı Edebiyat dergisiyle giren Arif Ay, ilk şiir kitabı Hıra’yı 1978 yılında yayınlamıştı. Bu tarihten itibaren çok sayıda şiir kitabı yayınlayıp şiirini derinleştiren ve zenginleştiren Arif Ay, 2006 yılında Güne Doğan Koşu adıyla toplu şiirlerini bir araya getirdi. Şiir hayatı boyunca, bireyin duygu dünyasını ihmal etmeyen şair, bir yandan da, toplumsal, evrensel sorumlulukların, duyarlıkların izini sürmeye çalıştı. 2011 yılında yayımlanan Şiirimin Şehirleri adlı kitabı, İslam coğrafyasının şehirlerini tarihsel derinlikleri içinde yakalamakta, şehirleri konuşturmakta, onların acılarına, aslında tüm insanlığın acılarına tanıklık etmekte, bir taraftan da şehirlerin tarihteki huzurlu dönemlerini mısralara dökmektedir. İstanbul, Kudüs, Şam, Buhara, Semerkand, Bağdat, Mekke, Medine, Kahire gibi şehirlerin hem geçmişleri, hem de bugünleri, daha çok bir medeniyet problemi içinde ele alınmaktadır. Şehirlerin, İslam medeniyetinin en başarılı günlerini yaşadığı dönemlerde elde ettikleri maddi ve manevi yükselişler övgü üslubu içinde dile getirilirken, günümüzde içinde bulunulan maddi ve manevi gerileyiş ya da düşüş bir ağıt üslubu içerisinde şiirleştirilir. Şair, dünyayı, dün ve bugün, Batı ve Doğu, ezen ve ezilen, zalim ve mazlum zıtlıkları içinde algılar ve şehirleri de buna paralel bir biçimde değerlendirir. Bu makalede, Arif Ay’ın şiirlerine yansıyan şehir, tarih ve medeniyet perspektifi çözümlenmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler: