Özet:

Türkiye’de yoksullukla mücadele kadınların ailelerinde eş ve anne konumlarından hareketle sosyal yardıma hak kazandığı bir kurguyla yapılanmıştır. Toplumsal cinsiyeti dikkate almayan ve eşitsiz toplumsal cinsiyet ilişkilerini dönüştürmeyi hedeflemeyen bu politika ve programlar kadınlara kısmi destek sunmaktadır. Kadınların hane içindeki eşitsiz konumlarını dikkate almayan ve bakım rollerinin dönüştürülmesini hedeflemeyen politika araçları yoksullukla mücadeleyi başarısızlığa uğratmaktadır. Ancak kadınların yapabilirliklerini arttıracak yoksullukla mücadele araçları kadınların gerçekten özgürleşmesini olanaklı kılabilir. Bu çalışma, Türkiye’deki yoksullukla mücadele araçlarının toplumsal cinsiyet eşitliği açısından irdelenerek kadınların yapabilirliklerini arttırma noktasında odaklanılması gereken boyutları ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler: