Özet:

2005 Türkçe öğretim programında ses temelli cümle yöntemiyle birlikte yeniden kullanılmaya başlanan bitişik eğik yazı; öğrencilerin düşünme, anlama, sıralama, sınıflama, analiz/sentez yapma, değerlendirme, ilişki kurma gibi zihinsel ve dilsel becerilerini geliştirmesine olanak sağlamaktadır. 2005 programının tartışılan en önemli noktası, bitişik eğik yazı kullanımı hususunda yaşanmaktadır. Günümüzde bu yazının kullanımına ilişkin sorunların, özellikle ilkokuldan sonra devam ettiği dikkat çekmektedir. Sorunun kaynağı öğretmen yetiştirme programlarına kadar gitmekle birlikte çözüm için özellikle sınıf öğretmeni ve Türkçe öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazı kullanımı ile ilgili tutumları ve deneyimlerini tespit etmek önemlidir. Bu araştırma; öğrencilerin yazma becerisini ortaokuldan itibaren geliştirmeyi amaç edinen Türkçe öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazı ile ilgili görüşlerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırmada, nitel araştırma veri toplama yöntemlerinden, yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Üç sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu, öğretmen adaylarının bitişik eğik yazı öğretiminde karşılaştıkları sorunları, bu yazının olumlu yönlerini ve öğretmen adaylarının çözüm önerilerini belirlemeye yönelik sorulardan oluşmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 eğitim-öğretim yılının güz döneminde Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümünde 1. sınıfta öğrenim gören 39 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Görüşme sonucunda elde edilen veriler, önem derecesine göre sınıflandırılmış, doküman analizi yöntemiyle incelenmiştir. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazı konusunda genel olarak olumlu bir tutuma sahip olmadıkları tespit edilmiştir. Öğretmen adayları bitişik eğik yazı yazmayı bir zorunluluk olarak görmekte ve bunun zorunluluk olmaktan çıkması gerektiğini vurgulamaktadırlar.

Anahtar Kelimeler: