Abstract:

Abstracten Ebeveynlerin engellilik olgusu ile nasıl başettiklerini, kabullenme sürecinde yaşadıkları güçlükleri ve baş etmelerinde kullandıkları destek mekanizmalarını incelemeyi hedefleyen bu çalışmada fenomenolojik desen kullanılarak 17 ebeveynle derinlemesine mülakat gerçekleştirilmiştir. Görüşme yapılan ebeveynlerin çocuklarının beşi zihinsel, beşi bedensel, beşi hem zihinsel hem de bedensel engelli, iki kişinin çocuğu da otizm tanılıdır. Elde edilen veriler MAXQDA 11 programı desteğiyle fenomenolojik analize tabi tutulmuştur. Veriler; sürecin zorluğu, başetme kaynakları ve manevi başetme olarak üç genel kategoride incelenmiştir. Bu kategorilerden sürecin zorluğu ve başetme kaynakları temaları çalışmanın odak noktası olan manevi başetme fenomenini daha iyi anlamak için ele alınmıştır. Bu kategorilerden sürecin zorluğu; “şok-yıkılmak”, “konduramamak”, “çocuğu kaybetme korkusu”, “hayal kırıklığı”, “kendini suçlama”, “yalnızlık”, “babanın desteğinin yetersizliği”, “çevrenin olumsuz etkisi”, “gelecek kaygısı” ve “çaresizlik” temalarında; başetme kaynakları, “uzman desteği”, “aile desteği”, “çevre desteği”, “rasyonalize etme”, “umut”, “rutinleri sürdürme”, “suçlama” ve “çocuktan ayrışamamak” temalarında değerlendirilmiştir. Çalışmanın merkezini oluşturan “manevi başetme kaynakları” ise, “kabullenme” üst başlığıyla “Allah’tan gelene razı olmak” ve “kader”, “manevi olarak anlamlandırma” başlığı altında “imtihan”, “tevbe”, “Allah Korkusu” ve “Allah’ın emaneti”, “Allah’a yaslanmak” başlığı altında “tevekkül”, “şükür” ve “dua” temalarında incelenmiş ve araştırmanın sonuçları doğrultusunda öneriler sunulmuştur.

Keywords: