Özet:

İbn Seb’in doğu ve batı felsefe gelenekleriyle tasavvuf düşüncelerini harmanlayıp “el-vahdetü’l-mutlaka” ismini verdiği bir sistem kurmuştur. Bu sistem, İbn Meserre tarafından temelleri atılan Endülüs tasavvuf felsefesinin son halkasını oluşturur. Şeyhü’l-İşrâk Sühreverdî-i Maktûl ve Şeyh-i Ekber İbnü’l-Arabî tarafından geliştirilen felsefî tasavvufun son müstakil temsilcisi olan İbn Seb’in, kendisinden önceki din âlimleri ve filozoflara yönelttiği tenkitlerde bazen insaf sınırlarını aşmıştır. Sûfîlere daha yakın bir yaklaşım göstererek, amelî tasavvufa büyük bir önem atfetmiştir

Anahtar Kelimeler: