Özet:

Evlat edinme, Türk Hukuku’nda MK m. 305 ve m. 320 arasında düzen- lenmiştir. KKTC Hukuku’nda ise Çocukların Evlat Edinilmesi İle İlgili Konu- ları Düzenleyen Yasa’da (Fasıl 274) hüküm altına alınmıştır. Evlat edinme, Türk Hukuku’nda küçüklerin evlat edinilmesi ile kısıtlıların ve erginlerin evlat edi- nilmesi olarak iki şekilde düzenlenmiştir. KKTC Hukuku’nda ise sadece küçük- ler açısından düzenlenmiştir. Fasıl 274, İngiliz Dönemi’nden beri hem Türkler hem de Rumlar tarafından uygulanan bir yasa olduğundan Güney Kıbrıs Rum Yönetimi mahkeme kararları da dikkate alınmaktadır. Evlat edinmenin esas itibariyle iki amacı olduğu kabul edilmektedir. Evlat edinme ilk olarak çocuk sahibi olmayan kişilerin çocuk sahibi olmasını sağlama ve soylarını devam ettirerek mirasçı bırakmalarına da olanak vermeyi amaçla- maktadır. Evlat edinme ayrıca, evlat edinilen çocukların aile ilişkisi içinde ba- kım ve yetiştirilmesini sağlanmasına da hizmet etmektedir. Evlat edinme ile evlat edinen ve evlatlık arasında mahkeme kararına daya- nan yapay bir soybağı ilişkisi doğmaktadır. Bu durum, hem KKTC Hukuku’nda hem de Türk Hukuku’nda kabul edilmektedir. Böylece, Türk Hukuku’nda evlat edinmenin bir “Aile Hukuku Sözleşmesi” olduğuna dair görüşün de terk edil- diği ortaya çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler: