Görüntüleme
16
İndirme
9
20. ve 21. yüzyılın önemli sorunlarından ve kavramlarından olan göç, birçok sanatçının ve edebiyatçının başka ülkelere göç etmesi, iltica etmesi ya da bilinçli olarak yerleşmesiyle sosyolojik bir konu olmaktan çıkıp sanatsal bir konu haline de dönüşmüştür. Sanatın “kendi toprağını” terk etmesiyle birçok sanatçı kendi ülkelerinin özlemi çekmiş ve eserlerinde bu özlemi yaşatmaya-yansıtmaya çalışmışlardır. Çalışmanın amacı, Theodoros Angelopoulos’un Kitera’ya Yolculuk filmi üzerinden göç kavramının nostalji olgusunu nasıl ortaya çıkardığını incelemektir. Yunanistan’da kendini bir yabancı, bir göçmen gibi hissettiğini söyleyen yönetmen, tüm filmlerinde bunu ele almaya çalışmış ve Yunanistan’ın yakın geçmişiyle kendi hayatını ilişkilendirerek, epik bir sinema dili oluşturmuştur. Çalışmada kullanacağımız yöntem gömülü teori, farklı dallardan çeşitli düşünürleri bu konuyla ilişkilendirmemiz için uygun bir yöntemdir. Teori, göç ve nostalji ile ilgili belirli düşünceler yerine özgün şeyler söyleyebilmek ve bunları özgür bir yaklaşımla inceleyebilmek için seçilmiş amaçlı bir yöntemdir. Kitera’ya Yolculuk, siyasi bir suçlu olarak kaçtığı Sovyetler Birliği’nden otuz iki yıl sonra geri dönen Spyros’un (geri dönüş) göç durumunu işler. Anavatana yabancı olmak, aileye yabancı olmak ve geçmişe tutunmak durumlarının modern bir Odysseia Destanı olarak sunulduğu film, nostalji ve göç izleğinde ele alınacak, göçün sadece dışsal bir yolculuk değil, belleksel ve içsel bir yolculuk olarak ortaya nasıl konulduğu gösterilecektir.
Migration, which is one of the important problems and concepts of the 20th and 21st centuries, has turned into an artistic issue from being a sociological issue with the migration, asylum or conscious settlement of many artists and writers in other countries. With art leaving its “own land”, many artists yearned for their own country and tried to reflect this longing in their works. The aim of the study is to examine how the concept of migration reveals the phenomenon of nostalgia through Theodoros Angelopoulos’ movie Voyage to Cythera. Saying that he feels like a foreigner, an immigrant even though he lives in Greece, the director tried to address this in all his films and created an epic cinematic language by associating his own life with the recent past of Greece. The method we will use in the study, Grounded Theory, is a suitable method for us to associate various thinkers from different branches with this subject. It is a purposeful method chosen to be able to say original things instead of certain thoughts about theory, migration and nostalgia and to be able to examine them with a free approach. Voyage to Kitera deals with the emigration situation of Spyros (return) who returns thirty-two years later from the Soviet Union, from which he fled as a political criminal. The film, in which the situations of being foreign to the motherland, being a stranger to the family and holding on to the past are presented as a modern Odyssey Epic, will be discussed in the theme of nostalgia and migration, and it will be shown how migration is revealed not only as an external journey but as a memory and inner journey.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
