Bu araştırmada öğretmenlerin eğitimde insansı robot teknolojisini kabul düzeylerinin belirlenmesi ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada nicel araştırma modellerinden olan temel tarama modeline dayalı ilişkisel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırma 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Tunceli il merkezinde bulunan okul öncesi, ilkokul, ortaokul ve lise düzeyindeki okullarda görev yapmakta olan 294 öğretmen üzerinde yapılmıştır. Araştırma verilerinin toplanması amacıyla öğretmenler için "Eğitimde İnsansı Robot Teknolojisi Kabul Ölçeği” [EİRTKÖ] geliştirilmiştir. Yirmi dört maddeden oluşan EİRTKÖ; “Algılanan Fayda”, “Algılanan Kullanım Kolaylığı”, “Algılanan Öz-Yeterlik”, “Kaygı” ve “Kullanım Niyeti” olmak üzere toplam beş faktörden oluşmaktadır. Araştırma bulgularına göre öğretmenlerin insansı robotların eğitimde kullanımını orta düzeyde (kararsız) kabul ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin eğitimde insansı robot teknolojisini kabul düzeylerine ilişkin görüşleri farklı değişkenler açısından incelendiğinde; cinsiyet, branş, hizmet verilen okul düzeyi ve mesleki kıdem değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık olmadığı belirlenmiştir. En son mezun olunan eğitim kademesi değişkenine göre ise yüksek lisans mezunu öğretmenlerin eğitimde insansı robot teknolojisini kabul düzeylerine ilişkin kullanım niyetlerinin lisans mezunu öğretmenlere göre daha yüksek olduğu, ancak bu fark için hesaplanan etki büyüklüğünün düşük olduğu gözlenmiştir. Okul türü değişkeninde ise özel okulda görev yapan öğretmenlerin eğitimde insansı robot teknolojisini kabul düzeylerine ilişkin algılanan fayda, algılanan kullanım kolaylığı ve kullanım niyetlerinin devlet okulunda görev yapan öğretmenlere göre daha yüksek olduğu, ancak bu farkın da düşük düzeyde etkiye sahip olduğu görülmüştür.
This study aims to determine the levels of acceptance of human robotic technology in teachers’ education and to study various variables in terms of education. The research has used a relative research scheme based on the basic scan model of the quantum research models. The study was conducted on 294 teachers who are working in pre-school, primary, secondary and high school schools located in the Tunceli province center in the 2018-2019 educational year. For the purpose of collecting research data, the "Human Robot Technology Admission Scale in Education" for teachers has been developed. It consists of a total of twenty-four articles, which consists of five factors: “Added benefit”, “Added ease of use”, “Added self-sufficiency”, “Added interest” and “Use intention”. Research findings have found that teachers accept the use of human robots in education at a medium (unstable) level. When the views of teachers on the levels of acceptance of human robotic technology in education are studied in terms of different variables; there is no significant difference in terms of gender, branch, school level provided and professional senior variables. According to the latest graduate degree variable, the intentions of the master's teachers to use human robotic technology in education are higher than the graduate teachers, but the impact size calculated for this difference is low. In the type of school variation, the perceptible benefits in relation to the levels of acceptance of human robotic technology in education of teachers who work in private schools, the perceptible usability and intentions of use are higher than the teachers who work in public schools, but this difference has a low level of impact.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|