Özet:

Amaç: Bu çalışmanın temel amacı, trafik kazası sonrası yetiyitimi yaşayan bireylerle yürütülen yapılandırılmış grupla sosyal hizmet çalışmasının bireylerin gösterdikleri travma sonrası gelişim ve sosyal işlevselliğe olan etkilerini keşfetmektir. Yöntem: Nitel araştırma desenine uygun olarak tasarlanan çalışmada, gönüllü olan 4 bireyle bilişsel davranışçı yaklaşımın ilke ve tekniklerine dayalı bir grup süreci yürütülmüştür. Grup üyelerinin belirlenmesinde geçirdikleri trafik kazasının üzerinden en az bir yıl geçmiş olması, herhangi bir psikiyatrik tanı almamış ve oral medikasyonla tedavi almıyor olması, kaza nedeniyle görme, işitme kaybı ve zihinsel engelinin bulunmaması, en az 18 yaşında olması, en az ilköğretim mezuniyet derecesine sahip olması şeklinde dahil edilme kriterleri kullanılmıştır. Bulgular: Trafik kazası nedeniyle omurilik yaralanmasına bağlı olarak yetiyitimi yaşayan grup üyelerinin yetiyitimi ile geçirdikleri sürenin 8-20 yıl arasında değiştiği görülmektedir. Grup üyelerinin üçü evli, biri boşanmış ve ikisi ilköğretim, ikisi ise önlisans mezunudur. Üyelerin ifadelerinden aile desteğinin, maneviyatın ve kendilerine sunulan kamusal sosyal destek hizmetlerinin sağ kalımın değerini anlamada yardımcı ve travma sonrası gelişimi artırıcı etkisi olduğu anlaşılmıştır. Sonuç: Çalışılan grup üyelerinde; olumluya odaklanma, sağ kurtulmuş olma fikri, empati örüntüsü, maneviyat, aile desteği ve sosyal çevre olarak görülen gelişim sağlayıcılarının travma sonrası gelişime katkıda bulunduğu söylenebilmektedir. Çalışma için oluşturulan yapılandırılmış izlencenin trafik kazası sonrası yetiyitimi yaşayan bireyler üzerindeki etkilerinin yarı deneysel bir tasarımla ölçümlenmesi, gelecek çalışmalar için önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: