Bu makalede amacımız Hume’un beğeni yargılarının nesnel ve öznel yanlarının birbirine uygunluğunu kurma biçiminin bir açıklamasını vermektir. Bu bağlamda, “Beğeni’nin Ölçütü Üzerine” adlı makalesinin daha genel nesnellik anlayışı temelinde bir okumasını sunuyoruz. Güzelin duygusu ile estetik değerlendirmenin genel kuralları arasındaki ilişkiye dair açıklamasının, çağrışıma dayalı bilme açıklamasının bir uzantısı olduğunu ve öznel duyguyla ilgili düşüncelerle güzelliğin nesnel standartlarına dönük düşünceleri bağlamak ve birleştirmek için çağrışımın üçlü yapısına yaslandığını ve yalnızca, bir tür hissi refleksiyona izin verdiği için bu tür bir bağlama ve birleştirmenin olanağını ileri sürebildiğini savunuyoruz.