Atıf Sayısı
46
Görüntüleme
37
İndirme
3
İnsülin metabolizmanın düzenleyici temel hormonlarından biridir. İnsülinin keşfi için uzun asırlara dayanan araştırmalar mevcuttur. Bilim adamlarını insülini araştırmaya iten sebep insülin direncinin ortaya çıkardığı klinik hastalıklardır. İnsülin direnci, karmaşık bir patogeneze sahiptir. İnsülin direncinin patogenezi halen tam olarak aydınlatılamamış ve araştırılmaktadır. Obezite ile insülin direnci arasında çok güçlü bir ilişki bulunmaktadır. İnsülin direncininsık sebebi obezitedir. İnsülin direnci ortaya çıktığında hemen klinik belirti vermeyebilir. Subklinik dönemde diyet düzenlenmesi ve egzersizi içeren yaşam tarzı değişiklikleri ve kilo verilmesi ile insülin direnci gerileyebilir. İnsülin direncine müdahale edilmediğinde, uzun dönemde birçok hastalığa sebep olabilir. Kardiyovasküler hastalık riski artar. Endotel fonksiyonu bozulur. Hiperkoagulasyon problemi ortaya çıkar. Tip 2 diyabetes mellitus gelişir. Polikistik over sendromu gibi sık görülen hastalıklar da insülin direnci ile ilişkilidir. Metabolik sendrom sıklığı gittikçe artmaktadır. Metabolik sendromunönemli bileşeni insülin direncidir. İnsülin direncinin ölçümü için altın standart olan metot, öglisemik hiperinsülinemik klemp metotudur. Bu metodun zahmetli ve pahalı olması sebebiyle HOMA (Homeostazis Model Assesment) metodu kullanılmaktadır. HOMA formülü açlık serum glikozu ve açlık serum insülini değerleri ile hesaplamaya dayanır. Yaşam tarzı değişiklikleri ile insülin direncini geriletme hedeflenir. Şayet geriletilemeyecek duruma gelmiş ve klinik problemler ortaya çıkmışsa hastalığa uygun ilaç tedavisi verilebilir. İnsülin direnci temelinde ortaya çıkan hastalıkların medikal tedavisine ek olarak yaşam tarzı değişiklikleri ilaçların etkinliğini arttırmaktadır. İnsülin direncine karşı yapılacak yaşam tarzı değişiklikleri, kilo verilmesi, diyet düzenlenmesi ve düzenli egzersiz olarak sayılabilir.
Insulin is one of the regulatory main hormones of metabolism. There are long centuries of research available for the discovery of insulin. The cause for scientists to research insulin is the clinical diseases that the insulin resistance reveals. Insulin resistance has a complex pathogenesis. The pathogenesis of insulin resistance has not yet been fully illuminated and is being investigated. There is a very strong relationship between obesity and insulin resistance. The reason for insulin resistance is obesity. When insulin resistance occurs, it may not give clinical signs immediately. In the subclinical period, dietary regulation and lifestyle changes that include exercise and weight loss can reduce insulin resistance. If the insulin resistance is not interfered, it can cause many diseases over the long term. The risk of cardiovascular disease increases. Endotel function is deteriorated. Hypercoagulation is a problem. Type 2 diabetes mellitus develops. Common diseases such as polycystic over syndrome are also associated with insulin resistance. The rate of metabolic syndrome increases. The metabolic syndrome is insulin resistant. The method, which is the gold standard for the measurement of insulin resistance, is the ecsthemic hyperinsulinemic clamp method. This method is difficult and expensive, and the HOMA (Homeostazis Model Assessment) method is used. The HOMA formula is based on the calculation of hunger serum glucose and hunger serum insulin values. It is aimed at reducing insulin resistance with lifestyle changes. If the condition is unreversible and clinical problems arise, appropriate medication for the disease can be given. In addition to medical treatment of diseases that arise on the basis of insulin resistance, lifestyle changes increase the effectiveness of drugs. Changes in lifestyle against insulin resistance can be regarded as weight loss, diet regulation and regular exercise.
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
