Tahran-Şam ilişkileri 1946 yılında Suriye’nin bağımsız bir devlet olarak tarih sahnesine çıkmasıyla başlamıştır. Ancak bu ilişkiler Şah döneminde ilerleme gösterememiştir ve özellikle 1979 Humeyni Devrimi’ne kadar giden süreçle beraber ilişkilerde yeni bir dönem ortaya çıkıyordu. İran-Irak Savaşı sırasında Suriye, Baas rejimi Arap ülkeleri arasında birliği savunmasına rağmen, Arap dünyasında Tahran'ın yanında yer alan tek ülke oldu. İran’da Humeyni rejiminin iktidara gelmesi sonucunda Suriye’de Baas partisiyle ilişkilerini geliştirme yoluna gitmiştir. Özellikle 2011’e kadar giden süreçte İran ve Suriye ilişkilerine dikkat edildiğinde en önemli faktörler jeopolitik çıkarlar, Şam’ın İran’ın Saddam iktidarıyla yaşadığı savaşta Tahran’ı desteklemesi ve karşılıklı çıkarlar doğrultusunda oluşmuştu. Örneğin, Suriye'nin İsrail, Lübnan ve Irak ile olan sınırları, Suriye'nin İran için jeostratejik önemini ortaya koymaktadır. Başka bir deyişle Suriye, Lübnan Hizbullah'ına lojistik, mali ve askeri destek koridoru olarak İran için bir ileri karakol işlevi görmüştür. Ancak bu durum 2011 yılında Suriye’de Beşşar Esed rejimine yönelik gelişen protestolarla büyük bir iç savaş krizine tırmandı ve bu tablonun neticesinde İran bu iç savaşın bir aktörü haline gelmiştir. İran, Suriye’de gelişen bu savaş karşısında Baas iktidarını desteklemiştir. Özellikle “İran’ın ideolojik farklılıklara rağmen Esed’i desteklemesiyle beraber Şam-Tahran ilişkileri yeni bir döneme mi girdi?” sorusunun ele alındığı bu çalışmada jeopolitik hususların, askeri gelişmelerin, İran’ın nükleer faaliyetlerinin ve stratejik unsurların ikili ilişkilerde etkisi irdelenmiştir.
Tehran-Damascus relations began in 1946 with Syria's emergence as an independent state. However, these relations did not progress during the Shah's reign, and a new era in relations began to take shape, particularly in the period leading up to the Khomeini Revolution of 1979. During the Iran-Iraq war, Syria was the only country in the Arab world to side with Tehran, even though the Baathist regime advocated for unity among Arab countries. After the Khomeini regime came to power in Iran, Syria started to improve its relations with the Baath Party. Particularly in the period leading up to 2011, the most important factors in the relations between Iran and Syria were geopolitical interests, Damascus's support for Tehran in Iran's war against Saddam, and mutual strategic interests. For example, Syria's borders with Israel, Lebanon, and Iraq underscore Syria's geostrategic importance for Iran. In other words, Syria has functioned as an outpost for Iran, serving as a corridor for logistical, financial, and military support to Lebanese Hezbollah. However, this situation escalated into a civil war crisis with the protests against the Bashar al-Assad regime in Syria in 2011, and as a result, Iran became an active participant in the civil war. Iran supported the Baath government throughout the conflict in Syria. This study analyzes the impact of geopolitical issues, military developments, Iran's nuclear activities, and strategic factors on bilateral relations, with a particular focus on the question: "Have Damascus-Tehran relations entered a new era with Iran's support for Assad despite ideological differences?”.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
