Özet:

Türkçenin Oğuz, Batı ve Güneybatı gibi terimlerle adlandırılan lehçe grubunda yer alan Azerbaycan Türkçesi hakkında geçmişten günümüze kadar Türkiye’de birçok çalışma yapılmıştır. Bu çalışmalar gözden geçirildiği zaman Azerbaycan Türkçesinin geniş içerikli gramerini veren eserlerin sayıca az olduğu görülmektedir. Muharrem Ergin’in (1971) notlar şeklinde düzenlenmiş Azeri Türkçesi adlı eseri, Saadet Çağatay’ın (1972) Türk Lehçeleri Örnekleri II - Yaşayan Ağız ve Lehçeler adlı eserindeki Azeriler ve Dilleri başlıklı kısa bölüm, Mahmut Sarıkaya’nın (1998) hazırlamış olduğu Güney Azerbaycan Türkçesi: Fonetik-Morfoloji-Sentaks başlıklı doktora tezi, Türk Lehçeleri Grameri adlı eserdeki Yavuz Kartallıoğlu ve Hüseyin Yıldırım (2007) tarafından hazırlanmış Azerbaycan Türkçesi başlıklı bölüm, Çağdaş Türk Lehçeleri El Kitabı adlı eserdeki Levent Doğan, Ahmediyye Efendiyev ve Oğuzhan Durmuş (2007) tarafından hazırlanmış Azerbaycan Türkçesi başlıklı bölüm, Zeynep Korkmaz’ın (2013) Türkiye Türkçesinin Temeli Oğuz Türkçesinin Gelişimi adlı eserinde yer alan Azerbaycan Türkçesi başlıklı kısa bölüm, Bilgehan Atsız Gökdağ ile Talip Doğan (2016) tarafından hazırlanmış İran’da Türkler ve Türkçe adlı eserdeki Azerbaycan Türkçesi başlıklı bölüm ve Ahmet Buran, Ercan Alkaya ve Süleyman Kaan Yalçın’ın (2014) hazırladığı Çağdaş Türk Yazı Dilleri-1: Güneybatı/Oğuz Grubu adlı eserdeki Azerbaycan Türkçesi ve Azerbaycan Türkçesi Grameri başlıklı bölümler Türkiye’de Azerbaycan Türkçesiyle ilgili derli toplu gramer bilgisine ulaşılabilecek başlıca kaynaklar olmuştur.

Anahtar Kelimeler: