Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
87
İndirme
36
Türk edebiyatında roman türünde eser veren yazarların Batılılaşma meselesine yoğun olarak ilgi gösterdiği görülür. Bu aynı zamanda, özellikle 19. yüzyılın ikinci yarısı ve 20. yüzyılın başlarında toplumsal olarak Batılılaşmaya yönelik mevcut eğilimin bir tezahürüdür. Toplumdaki bu yenileşme sürecinde kadının konumu da elbette sorgulanmış ve bu konu edebiyatta, çoğunlukla romanlar aracılığıyla karşımıza çıkmıştır. Bu anlamda çalışma, kadın hareketlerindeki görünürlüğüyle de bilinen Halide Edip Adıvar’ın mektuplaşmalar biçiminde kaleme alınmış 1912 tarihli romanı Handan’ı odağına almaktadır. Romanın merkezindeki karakter olan Handan’ın kendisini birbirinden farklı şekillerde arzulayan ve Batılılaşmış görünen erkek karakterlerle sorunlu ilişkisi, modernleşme sürecinde kadının toplumdaki konumunu da sorgulamaya iter. Romanda Nâzım, Hüsnü Paşa ve Refik Cemal karakterleri, bu süreci Batı’yı yüzeysel biçimde taklit ederek tecrübe eden erkek karakterlerdir. Bu erkek karakterler, toplumdaki yeni tip erkeği farklı şekillerde temsil ederken buna paralel gelişen yeni kadın tipini çelişkili biçimde özümseyememektedirler. Handan, toplumsal meselelerde fikirleri olan iyi eğitimli bir kadındır. O, geleneksel çizgideki hemcinslerine kıyasla erkeklerle daha rahat iletişim kurar, erkeklerin de bulunduğu meclislerde serbestçe görüşlerini açıklar, üstelik onlarla tartışmalara girmekten geri durmaz. Handan bu yönleriyle Nâzım’da, Hüsnü Paşa’da ve Refik Cemal’de belirgin bir çekince uyandırır. Çalışma Handan’ın bu üç erkekle ilişkisine, erkeklerin bu yeni toplumsal süreçte kadınlar karşısındaki çelişkili tutumuna ve Handan’ın gelenek karşısındaki konumlanışına eğilmektedir.
In Turkish literature, writers who work in the style of the novel appear to be very interested in the question of Westernization. This is also a manifestation of the current tendency towards social Westernization, especially in the second half of the 19th century and early 20th century. In this process of renewal in society, the position of the woman was of course questioned, and this issue came to us in literature, mostly through novels. In this sense, the work focuses on the 1912 novel Handan, which is also known for its appearance in the women’s movements and is written in the form of the letters of Halide Edip Adıvar. The problematic relationship of Handan, the character in the center of the novel, with the male characters who desire themselves in different ways and appear to be Western, is also challenging the position of the woman in society in the process of modernization. In the novel, the characters of Nazim, Hüsnü Pasha and Refik Cemal are men who experience this process by superficially imitating the West. These male characters represent the new type of man in society in different forms, while they cannot contradictly absorb the new type of woman that develops in parallel with it. Handan is a well-educated woman with ideas in social matters. He communicates more comfortably with men compared to his homogens on the traditional line, freely expresses his opinions in the councils where men are also, and also does not cease to go into discussions with them. This is the reason for the greatness of the wrath, and the greatness of the wrath, and the greatness of the wrath, and the greatness of the wrath. The study focuses on Handan’s relationship with these three men, the contradictory attitude of men towards women in this new social process, and Handan’s position against tradition.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
