Views
39
Downloands
13
Kant, ödev etiğini insanın özgürlüğü, ruhun ölmezliği ve Tanrı’nın varlığı postulatları üzerine inşa etmiştir. Bu postulatlar aynı zamanda, onun etik anlayışının ilahi buyruk etiği ile benzer ve farklı yönlerine dair fikirler vermektedir. İlahi buyruk etiği, insandan Tanrı tarafından gönderilen ahlak yasasına tam bir teslimiyeti ister. Ödev etiğinde ise ahlak yasasına uyma temayülü dışsal bir motivi aşar. İnsanın, bilerek, isteyerek ve her tür dışsal etkiden, arzu ve beklentilerini tetikleyecek etkenlerden arınmış bir duyguyla eylemini seçmesi gerekmektedir. Diğer taraftan “ödev” kavramı, insana insan olması bakımından tabiatına uygun davranma yükümlülüğünü hatırlatır. Kant, bir bakıma ödevin, Tanrı’nın hatırlatmasına gerek kalmaksızın, akıl sahibi insanın, yapması gerekeni bizzat kendi aklı ile bilinçli olarak ve arzu ederek yapması gerektiğinden bahseder. Ancak pratikte işler Kant’ın istediği gibi gitmeyebilir ve bu nedenle de Kant’ın ödev etiği idealist bir teori olarak değerlendirilir. Bu noktada ilahi buyruk etiğinin fonksiyonu devreye girer ve Kant’ın idealinde de yer alan “herkesin isteyebileceği faydayı gözeten kurallardan” bahseder. Kant’ın, ahlaki değerlerin kaynağını Tanrı olarak gösterdiği ve Tanrı’ya dayalı değerlerin nesnelliğine işaret ettiği birçok ifadesine rastlamaktayız. Kant, ahlaki dine dair düşüncelerini ifade ederken, “kalplerin, Tanrı’nın emirleri gibi tüm insani ödevleri yerine getirmeye yatkın” oluşundan söz eder. Sonunda dinin biraz farklı bir tanımına ulaşan Kant, “din tüm ödevlerin Tanrı’nın emirleri olarak kabul edilmesidir” der. Dolayısıyla konuya ilişkin görüşleri diğer eserleri ile birlikte okunduğunda, Kant’ın ahlak metafiziğinin gözden geçirilmiş bir tür ilahi buyruk etiği olduğu fark edilmektedir. Öyle ki Kant, kalıplaşmış dini pratiklerle statik bir hal alan tanrısal buyruğun, tüm ilintilerinden sıyrılarak insan doğasına uygun bir formunu idealize etmektedir. Bu nedenle bu çalışma, Kant’ın ödev etiğinin nihai anlamda bir tür ilahi buyruk etiğine dönüşmek durumunda kaldığını iddia eder.
Kant built his duty ethics on the postulates of the freedom of man, the immortality of the spirit and the existence of God. These postulates also give ideas about the different aspects of his ethical understanding, similar to the divine commandment ethics. The divine commandment ethics requires a complete submission from man to the moral law sent by God. In the task ethics, the subject of compliance with the moral law exceeds an external motivation. It is necessary that the person willingly, willingly, and with a feeling free of all external effects, the factors that will trigger his desires and expectations, choose his action. On the other hand, the concept of "work" reminds man of the obligation to behave according to his nature in terms of being a human being. Kant, in a way, tells us that the task, without the need to be reminded by God, is that the wise man must do what he must do, consciously and with his own mind. But in practice things may not go as Kant wants, and therefore Kant’s task ethics is considered an idealist theory. At this point, the function of the divine commandment ethics is activated, and Kant’s idea also refers to “the rules that observe the benefit that everybody can desire.” We find many expressions that Kant indicates the source of moral values as God and indicates the objectivity of values based on God. While Kant expresses his thoughts on the moral religion, he says that "hearts are inclined to fulfill all human tasks, like the commandments of God." Finally, Kant reached a slightly different definition of religion, saying, “the acceptance of all religious tasks as the commandments of God.” Thus, when the views on the subject are read together with his other works, it is noted that Kant’s moral metaphysics is a revised kind of divine commandment ethics. So that Kant idealizes a form of divine commandment, which is static with formalized religious practices, separated from all its connections, which corresponds to the human nature. Therefore, this study claims that Kant’s task ethics must ultimately be converted into a kind of divine command ethics.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
