İletişimsel yöntemin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde öğrencilerin konuşma tutum ve başarılarına ne derece tesir ettiğini belirlemek için yapılan bu çalışma ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desenli nicel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Somali Sağlık Bilimleri Üniversitesi’nde A2 kurunda eğitimini sürdüren ve seçkisiz olarak seçilen 30 öğrenci oluşturmaktadır. Uygulama safhasında deney grubu öğrencileri iletişimsel yönteme göre, kontrol grubu öğrencileri ise geleneksel yönteme göre eğitim almışlardır. Çalışmanın uygulama süreci haftada 30 ders saati olmak suretiyle 8 hafta sürmüştür. Öğrencilerin konuşma başarılarıyla ilgili veriler bağımsız ve karşılıklı konuşma sınavı yapılarak video kayıt tekniğiyle toplanmıştır. Konuşma becerisi tutumları ile ilgili veriler ise Topçuoğlu Ünal ve Özer tarafından geliştirilen Konuşma Becerisi Tutum Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin normallik analizinin yapılmasında ve ulaşılan veriler üzerinde hangi istatistiksel işlemlerin yapılacağının tespit edilmesinde Shapiro-Wilks testinden yararlanılmıştır. Uygulama sonrasında elde edilen verilere bağımsız örneklem t-testi ve bağımlı örneklem t-testi uygulanmıştır.
İletişimsel yöntem ile ders işlenen deney grubu öğrencilerinin geleneksel yöntem ile ders işlenen kontrol grubu öğrencilerine kıyasla konuşma becerisi başarı boyutunda anlamlı düzeyde artış olduğu sonucuna varılmıştır. Konuşma becerisi tutum ölçeğindeki kaygı boyutunda iletişimsel yöntemle ders işlenen deney grubunda kaygı boyutu azalırken geleneksel yöntemle ders işlenen kontrol grubunda kaygı boyutu sabit kalmıştır. Sevgi boyutunda ise deney grubundaki öğrencilerin kontrol grubundaki öğrencilere kıyasla uygulama sonrası puanlarının anlamlı düzeyde artış gösterdiği sonucuna varılmıştır.
İletişimsel yöntemin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde öğrencilerin konuşma tutum ve başarılarına ne derece tesir ettiğini belirlemek için yapılan bu çalışma ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desenli nicel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Somali Sağlık Bilimleri Üniversitesi’nde A2 kurunda eğitimini sürdüren ve seçkisiz olarak seçilen 30 öğrenci oluşturmaktadır. Uygulama safhasında deney grubu öğrencileri iletişimsel yönteme göre, kontrol grubu öğrencileri ise geleneksel yönteme göre eğitim almışlardır. Çalışmanın uygulama süreci haftada 30 ders saati olmak suretiyle 8 hafta sürmüştür. Öğrencilerin konuşma başarılarıyla ilgili veriler bağımsız ve karşılıklı konuşma sınavı yapılarak video kayıt tekniğiyle toplanmıştır. Konuşma becerisi tutumları ile ilgili veriler ise Topçuoğlu Ünal ve Özer tarafından geliştirilen Konuşma Becerisi Tutum Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin normallik analizinin yapılmasında ve ulaşılan veriler üzerinde hangi istatistiksel işlemlerin yapılacağının tespit edilmesinde Shapiro-Wilks testinden yararlanılmıştır. Uygulama sonrasında elde edilen verilere bağımsız örneklem t-testi ve bağımlı örneklem t-testi uygulanmıştır.
İletişimsel yöntem ile ders işlenen deney grubu öğrencilerinin geleneksel yöntem ile ders işlenen kontrol grubu öğrencilerine kıyasla konuşma becerisi başarı boyutunda anlamlı düzeyde artış olduğu sonucuna varılmıştır. Konuşma becerisi tutum ölçeğindeki kaygı boyutunda iletişimsel yöntemle ders işlenen deney grubunda kaygı boyutu azalırken geleneksel yöntemle ders işlenen kontrol grubunda kaygı boyutu sabit kalmıştır. Sevgi boyutunda ise deney grubundaki öğrencilerin kontrol grubundaki öğrencilere kıyasla uygulama sonrası puanlarının anlamlı düzeyde artış gösterdiği sonucuna varılmıştır.
This study is a semi-experimental pattern with a check-up group of pre-test-fin test, which is done to determine how much the communication method of the Turkish as a foreign language teaches the students' speech attitude and achievements. The research study group consists of 30 students who continue their studies in the A2 course at the Somali University of Health Sciences in the 2018-2019 educational year and are selected unselectively. In the application phase, the experiment group students have been trained according to the communication method, while the control group students have been trained according to the traditional method. The study was conducted for 30 hours per week and lasted 8 weeks. The data about the student's speech successes are collected through the video recording technique by conducting an independent and mutual speech exam. Speech skills behavior data is collected with Speech skills behavior scale developed by Topçuoğlu Ünal and Özer. The Shapiro-Wilks test was used to perform the normal analysis of the data and to determine which statistical processes will be performed on the obtained data. On the data obtained after the application, independent sampling t-test and dependent sampling t-test were applied.
The study resulted in a significant increase in the degree of success in the ability to speak compared to the studyers in the control group processed by the classroom by the traditional method. Speaking skills at the scale of attitude, the size of anxiety is fixed in the control group processed by the traditional method, while the size of anxiety is reduced in the experiment group processed by the communication method. In love size, the experiment group’s students’ post-application scores significantly increased compared to the control group’s students.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|