Citation Number
1
Views
107
Downloands
24
Sosyoloji literatüründe toplumsallaşma; bireyin toplumsal deneyimleri öğrenmesi, içselleştirmesi, kişiselleştirmesi yani ferdin toplumun bir üyesi olarak o toplumda yer edinmesi çeklinde tanımlanmaktadır (Fichter, 1996: 28). Bir başka ifadeyle; toplumsallaşma, “insanın psikolojik varlıktan sosyal varlığa doğru geçişini meydana getiren bir dizi süreçler toplamıdır.” (Celkan, 1996: 57). Bu boyutuyla siyasal sistem açısından bakıldığında siyasal toplumsallaşma; siyasal toplumun varlığını sürdürebilmesi için, siyasal değer, inanç, kural, eğilim ve davranış kalıplarının sisteme yeni dahil olan fertlere aktarılması süreci olarak tanımlanmaktadır (Dursun, 2002: 217). Toplumsallaşma sürecinin bir parçası olarak tanımlanan siyasal toplumsallaşma, çocukluk döneminden itibaren başlayan bir siyasal sisteme bağlanma sürecini ifade etmektedir. Bu sisteme bağlılık, talepleri karşılamakta güçlük çeken ve ciddi bunalım dönemleri geçiren sistemlerin varlıklarını sürdürebilmek için ihtiyaç duydukları en büyük güç olarak karşımıza çıkmaktadır (Alkan ve Ergil, 1980: 14). Çünkü; sanılanın aksine siyasal toplumsallaşma sadece mevcut siyasal sistemi destekleyici bir etki ve süreç değil, aynı zamanda karşıt siyasal kültürel gruplar tarafından yürütülen ve yeni nesillere aktarılan yıkıcı etkiye de sahiptir (Alkan, 1989: 51). Bu noktada eğer mevcut sistem siyasal toplumsallaşma süreç ve ajanlarını kontrol altında tutamazsa karşılaştığı ilk krizde karşıt siyasal kültür tarafından ortadan kaldırılma tehdidi ile yüz yüzedir. Dolayısıyla modern devletin en önemli önceliklerinin başında bireyin siyasal toplumsallaşmasında aktif bir rol almak oluyor. Siyasal toplumsallaşma ajanları kontrol altında olduğu oranda siyasal sistem geleceğini garanti altına almış olacaktır. Klasik siyasal toplumsallaşma ajanları büyük ölçüde devlet kontrolünde işlevini sürdürmektedir. Özellikle okul, modern ulus devletin siyasal toplumsallaşmada bireylere en etkin ulaşabildiği ajan görevini yürütmektedir. Fakat 2000’li yıllar ile yaşanan internet erişim ve kullanımındaki yaygınlaşma sosyal medyayı yeni bir siyasal sosyalleşme ajanı olarak ortaya çıkarmıştır. Sosyal medyanın diğer toplumsallaşma ajanlarından ayrıldığı en önemli özelliği ise modern devletin kontrolünün dışında olmasıdır. Aslında salt bu özellik bile bu çalışmanın konusunu teşkil eden yeni bir siyasal toplumsallaşma ajanı olan sosyal medyanın aslında kurulu siyasal sistemler için nasıl bir riski beraberinde getirdiğini ortaya koymaktadır.
In sociology literature, socialization is defined in the framework of the individual’s learning, internalization, personalization of social experiences, i.e. his place in that society as a member of the ferdin society (Fichter, 1996: 28). In other words, socialization is "a set of processes that lead to the transition of man from a psychological being to a social being." (Celkan, 1996: 57 ) In this dimension, from the point of view of the political system, political socialization is defined as a process of transferring political values, beliefs, rules, tendencies and patterns of behavior to the newly incorporated persons in the system (Dursun, 2002: 217). Political socialization, defined as a part of the process of socialization, represents the process of connectivity to a political system that begins from childhood. The commitment to this system comes to us as the greatest force they need to maintain the existence of systems that are difficult to meet their demands and are experiencing severe periods of depression (Alkan and Ergil, 1980: 14). Because; contrary to what is thought, political socialization has not only a supporting effect and process of the existing political system, but also a devastating effect carried out by opposing political cultural groups and transmitted to new generations (Alkan, 1989: 51). At this point, if the existing system cannot control the process and agents of political socialization, it is faced with the threat of elimination by the opposite political culture in the first crisis it encounters. Therefore, the main priorities of the modern state are to take an active role in the political socialization of the individual. Political socialization agents will have guaranteed the future of the political system to the extent that they are under control. The classical political socialization agents continue to function largely under state control. In particular, the school carries out the role of an agent in which the state of modern nation can reach individuals most effectively in political socialization. But the spread of internet access and use over the 2000s has revealed social media as a new agent of political socialization. The most important feature of social media being separated from other socialization agents is that it is outside the control of the modern state. In fact, even this feature shows how the social media, a new political socialization agent that forms the subject of this study, actually brings a risk to the established political systems.
Field : Hukuk; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
