Atıf Sayısı
4
Görüntüleme
110
İndirme
18
Milli Mücadele’nin Türkiye’nin başarısı ile sonuçlanmasının ardından Sıhhiye ve Muavenet-i İçtimaiye Vekâleti, toplum sağlığını tesis etmek için bir takım faaliyetlere girişmişti. Milli hükümetin, söz konusu vekâlet aracılığı ile gerçekleştirdiği faaliyetlerin amacı sağlıklı bireylerden oluşan bir toplum inşa etmek ve dolaylı olarak ülkenin siyasal, sosyal ve ekonomik açıdan kalkınmasını sağlamaktı. Ülke nüfusunun azlığı, milletin bedenen sağlıksız görünümü, bulaşıcı hastalıkların yaygınlığı, çocuk ölüm oranın yüksekliği, toplumun sağlık bilgisi konusundaki yetersizliği gibi nedenlerle hükümet, 1920’li yılardan itibaren toplum sağlığı konusunda politikalar üretmeye başladı. Toplum sağlığını tehdit eden birçok unsur olmakla beraber bu unsurların en başında bulaşıcı hastalıklar gelmekteydi. Bu nedenle yönetim, devletin kuruluşundan itibaren frengi, verem, sıtma, trahom, difteri, tifo gibi bulaşıcı hastalıkları önlemeye yönelik politikalar üretti. 1920-1940 yılları arasında salgın hastalıkları engellemek, toplum sağlığını temin etmek için kent ve kırsalın çevresel şartları ile ilgili yeni düzenlemeler gündeme gelmişti. Bu dönemde kırsal bölgelere sağlık görevlileri gönderilmiş, halkın sağlık bilgisini arttırmak amacıyla yayınlar çıkarılmış, filmler gösterilmiş, aşılar üretilmiş ve uygulanmış, yapılan sağlık propagandalarının büyük bir bölümünü bulaşıcı hastalıklar oluşturmuştu. Ankara’da 1924 yılında Merkez Hıfzıssıhha Merkezi’nin kurulmuş, ülkede ilk kez prevantoryum, sanatoryum ve numune hastaneleri açılmıştı. 1921 yılından 1940 yılına kadar çıkarılan yasaların bir kısmı bulaşıcı hastalıkları önler ve toplum sağlığını destekler nitelikte olmuş, toplum sağlığını koruma hususunda fayda sağlamıştır. Bu çalışmanın amacı 1920 ile 1940 yılları arasında Türkiye’de görülen bulaşıcı hastalıklar ve toplum sağlığı politikalarında bulaşıcı hastalıkların yeri ve önemi hakkında bilgi vermektir.
After the end of the National Struggle with the success of Turkey, the Health and Muavenet-i Intimate Council had entered into a series of activities to establish public health. The objective of the activities the national government was to build a society of healthy individuals and indirectly ensure the country’s political, social and economic development. Because of reasons such as the country’s low population, the unhealthy appearance of the nation, the prevalence of infectious diseases, the high rate of child death, the lack of social health knowledge, the government began to develop policies on public health since the 1920s. There were many elements that threatened the health of the community, but these elements were in the beginning of the infectious diseases. Therefore, since the establishment of the state, the government has produced policies to prevent infectious diseases such as frengi, verem, sickness, trahoma, difteria, tifo. Between 1920 and 1940, new regulations on urban and rural environmental conditions were introduced to prevent epidemic diseases, to ensure public health. During this period, health officials were sent to rural areas, public publications were released in order to increase public health knowledge, films were shown, vaccines were produced and implemented, a large portion of health propaganda was made by infectious diseases. The Central Health Center was founded in 1924 in Ankara, the first time in the country preventoryum, sanatoryum and sample hospitals were opened. Some of the laws adopted from 1921 to 1940 have been qualified as prevention of infectious diseases and supporting public health, and have been beneficial in the protection of public health. The aim of this study is to provide information about the place and importance of infectious diseases in the public health policies and infectious diseases seen in Turkey between 1920 and 1940.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
