Özet:

1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanunuyla örgün ve yaygın eğitim şeklinde teşkilatlanan Türk eğitim sisteminde, örgün eğitim dışında kalan ve eğitime erişemeyen bireylere fırsat eşitliği temelinde çağın gerektirdiği yaşam becerilerini kazandırmak amacıyla çok sayıda yaygın eğitim faaliyeti düzenlenmektedir. Özellikle hızlı bir küresel değişim gösteren 21.yüzyıl bilgi çağında, hızla değişen bilgiye ve bu bilgileri beceri haline getiren bireylere duyulan ihtiyaç, örgün eğitimin belli bir mekâna, zamana ve yaşa sınırladığı eğitimin, yaygın eğitim aracılığıyla tüm yaşam boyu devam eden sürekli eğitime dönüştürülmesini daha da önemli hale getirmiştir. Bu doğrultuda dünyadaki gelişmelere paralel şekilde Türkiye’de de hayat boyu öğrenme çatısı altında yaygın eğitim faaliyetlerinin artması ve ilgili faaliyetlere katılımın azami seviyeye çıkarılması yönünde politikalar geliştirilmektedir. İlgili politikalar ve gelişmeler çerçevesinde bu çalışmada, yaygın eğitime yönelik açılan kursların kurs ve kursiyer sayıları ile kurs türü değişkenleri açısından incelenmesi, bu kapsamda kurslara ve dolayısıyla hayat boyu öğrenmeye katılımın arttırılmasına yönelik önerilerde bulunulması amaçlanmaktadır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi kullanılmıştır ve 2016-2020 yılları arasında yayınlanan Hayat Boyu Öğrenme İzleme ve Değerlendirme Raporundaki veriler değerlendirmeye alınmıştır. Araştırma sonucunda yaygın eğitim kurs ve kursiyer sayılarının artış gösterdiği ancak hayat boyu öğrenmeye katılım oranında henüz istenilen seviyeye ulaşılmadığı belirlenmiştir. Bu doğrultuda yaygın eğitim kurslarının zaman açısından daha esnek hale getirilmesi, bazı yaş gruplarına yönelik farklı kurslar açılması, kursiyerlerin maddi (materyal desteği sağlanması vs) ve manevi açıdan (psikolojik rahatlama vs ) desteklenmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: