Abstract:

Bu çalışmanın amacı çocuklarda empatik eğilim, umut ve öz yeterliğin okula bağlanmayı yordama düzeylerinin incelenmesidir. İlişkisel tarama modelinde gerçekleştirilen çalışmanın bağımlı değişkeni okula bağlanma; bağımsız değişkenleri ise empati, umut ve öz yeterlik olarak belirlenmiştir. Araştırmanın katılımcıları ilkokul 4. sınıfa devam eden 189 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri Çocuk ve Ergenler İçin Okula Bağlanma Ölçeği, KA-Sİ Empatik Eğilim Ölçeği (Çocuk Formu), Çocuklarda Umut Ölçeği ve Çocuklar İçin Öz-Yeterlik Ölçeği ile toplanmış; verilerin analizinde betimleyici istatistikler, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı, Hiyerarşik Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonunda, empatik eğilim, öz yeterlik ve umut değişkenlerinin okula bağlanmayı anlamlı düzeyde yordadığı belirlenmiştir. Buna göre, çocukların empatik eğilimleri, öz yeterlik ve umut düzeyleri arttıkça okula bağlanma, öğretmene bağlanma ve arkadaşa bağlanma düzeyleri artmaktadır. Okul psikolojik danışma ve rehberlik çalışmaları kapsamında çocukların okula bağlanma düzeylerinin artırılmasında, empatik eğilim, umut ve öz yeterlik düzeylerinin geliştirilmesinin yararlı olacağı düşünülmektedir. A

Keywords: