Özet:

Hemen tüm toplumlarda sapkın bir davranış biçimi olarak görülen cinsel şiddet; kişinin rızası olmadan veya bilinçsiz olduğu bir sırada cinsel sözlere, psikolojik baskı, fiziksel saldırıya uğraması, korkutulması, cinsel ilişkiye zorlanması olarak tarif edilir. “Libido”, yani cinsel enerji; insan organizmasının en önemli ve müspet bir fonksiyonu olduğu halde, eski zamanlardan beri gerek psikoloji gerekse ceza hukukuna göre çeşitli suçlar için bir etken teşkil ederek insanları suça yönlendirir. Modernleşmeyle birlikte cinselliğin bir ahlâk sorunu olmaktan ziyade özgürlükle ilgili bir tercih olduğu anlayışı yaygınlaşmaya başlar. Bireyselleşen ve özgürleşen kadın, sapkın ruhlu ve psikolojik yönden sorunlu saldırganın açık hedefi haline gelir. Sosyal bir sorun olarak beliren tecavüz, cinsel dürtü sonucunda işlenen ve gerek fiziksel gerekse psikolojik yıkımlara yol açan, bir suç çeşididir. Cinsel suçluların tecavüz suçuna yönelmelerinde karakteristik bozuklukları yanında vücutlarında bulunan testosteron düzeylerinin yüksek olması da etkilidir. Genellikle daha önce suça bulaşmış saldırganlar tarafından işlenen bu suç, bütün toplumlarda ahlaksızca bir davranış olarak kabul edilir ve ceza hukuku tarafından da ağır bir suç olarak tanımlanır. Cinsel şiddetin ırza geçme, cinsel dürtünün patlaması, homoseksüel saldırı, sadistik ırza geçme, herhangi bir işaret, davranış ve sözle mağdura cinsel taciz, çocuklara ve hayvanlara cinsel saldırı… gibi çeşitli türleri vardır. Bu çalışmada Türk romanında özellikle hukukçu yazarların eserlerinde “Cinsel Şiddet”e bakış açıları ve bu suçu nasıl işledikleri üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler: