Özet:

Uluslararası finans piyasalarını ve para sistemlerini düzenleme amacına yönelik olarak uluslararası toplum tarafından oluşturulan IMF; Küresel Kriz sürecinde uygulamalarıylaçok tartışılan organizasyon olma özelliğini kazanmıştır. Kredi mekanizmaları, oylama sistemleri, üyelik şartları, veto ayrıcalıkları, amaçları, hedefleri gibi pek çok teorik başlıkta tanımlanan eleştiriler, son dönemlerde yaşanan finansal nitelikli ve küresel ölçekli ekonomik krizlerle, teorik boyutlardan pratik gerçeklere dönüştürmektedir. Söz konusu tartışmaların sonucu ise, IMF’nin gelecek dönemler açısından küresel ölçekte varlığını değil ama fonksiyonlarını ve etkinliğini şekillendirecektir. IMF’nin küresel önemi, gelecek açısından varlığının da teminatını oluşturmaktadır. Dolayısıyla tartışılan ya da sorgulanması gereken IMF’nin istikrar programlarında ve politikalarında, ekonomik şartların gerektirdiği yeni yaklaşımların benimsenmesi, üretilmesi ve uygulanmasıdır. Ancak bu süreç içerisinde yönetim anlayışı, organizasyon yapısı ve daha geniş ölçekte organizasyon kültürünün geliştirilmesi gerekmektedir. Bürokratik anlayışların yenilenmesi, oylama sistemlerinin ve ülke kotalarının siyasi ve ekonomik gelişmelere paralel olarak biçimlendirilmesi, kredi uygulamalarının ülkelerin yapısal özelliklerine göre esnek ve pozitif olarak şekillendirilmesi, üye ülkelerle diyalog ve uzlaşma kanallarının modernleştirilmesi önem arz etmektedir. IMF’nin bu esaslar üzerine şekillendirilmiş bir reforma gereksinim duyduğu, üzerinde tartışılamayacak kadar açık bir gerçektir. Bu çalışma; IMF’nin klasik işleyiş yapısının incelenmesi, fonksiyonel tanımlamaları, istikrar programları veya politika analizlerinin ötesinde, gerekli reformlara özgü eleştiri ve tartışmalar üzerine yoğunlaşmakta ve sonuç olarak IMF’ye yönelik gerekli bir reformun ana çerçevesini oluşturmayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: